[Inez]

Bierz, co chcesz…nie musisz o nic prosić.
Zdejmij ze mnie delikatnie każdą tajemnicę, odsłoń nagość mojej duszy.
Całuj kolejno moje myśli, pieść najczulej każde słowo.
Zamknij w garści me marzenia.
Nie myśl o tym, co nastąpi.
Wędruj dłońmi po mej niewinności.
Rozbudź wszystkie zmysły.
Wpatruj się w mój umysł.
Podaruj rozkosz każdej chwili.
Usłysz wołanie spragnionych uczuć.
Nie odwracaj głowy.
Nie ignoruj.
Zgarnij całe moje życie.
Nie oszczędzaj niczego…

[Inez]

Słońce ogrzewa nagość mego ciała,
Wiatr delikatnie muska zmysły,
Jakby chciał mnie rozweselić…
Wokół tylko szum, rozkoszny ciszy szum.

Zmysłowy zapach wiosny,
Tak mi daleki…aromat miłosnych uniesień.

Tak bym chciała zwariować,
Zapomnieć się na chwilę chociaż.
Całować!
Całować tak jak nigdy wcześniej nikt.
Każdy fragment Twojej wyobraźni,
Cząstkę każdą Ciebie.
Pieścić!
Pieścić niczym chłodny powiew wiatru,
Na rozgrzanej słońcem plaży uczuć Twoich.

Gdzie jesteś…?

[Inez]

Zatańcz ze mną podczas burzy,
Pląsaj nago w deszczu kroplach…
Zmoknijmy pod ciepłą ulewą!

Czyż nie piękne są takie chwile,
Równie proste, co szalone!

TAK! Chcę szaleć!
Mieszać smaki, szargać zmysły,
Śmiać się życiu w twarz!

Spalić wszelki wstyd na stosie,
Kochać się pod gołym niebem!

[Inez]

Podróż

Narysuj mapę,
Pomóż mi odnaleźć siebie,
Wskaż odpowiedniš drogę.

Pochwycę kompas,
Zarzucę plecak,
Zapakuję prowiant.

Będę śledzić wspomnienia,
Chwytać w siatkę słodkie dni,
Łowić ulotne marzenia.

Wyruszam!

Prażyć się w słońcu życia,
Moczyć stopy w stawie czasu,
Nauczyć się, kochać.

[Inez]

Kolej rzeczy

Pochwycę miłość za prawa dłoń,
Porwę ją daleko.
Nie zostawię wiadomości,
Nie powiem, kiedy wrócę.
Pojedziemy na przejażdżkę,
Będziemy się ŚWIETNIE bawić.
Potem zrobimy coś szalonego.
Odwrócimy się od świata.
Lecz jak zwykle przyjdzie pora,
Kiedy trzeba będzie się pożegnać.
Pozostawię miłość w progu jej domu
I odejdę.
Bez słowa.
Żałośnie.

[Inez]

Szczegół

Wystarczy niewiele.
Dzwonek do drzwi,
Krótkie słowo,
Stłuczony talerz.

W jednej chwili ukazała się moja słabość,
Świat zatrzymał się na kilka sekund.

Schylam się chcąc posprzątać swoją niezdarność...i co?
Łzy, gorzkie łzy.
Nie potrafię sobie pomóc.
Tracę kontrolę nad moim nieszkodliwym światem