[Janio]

Nie wiem czy coś ze mną nie tak, czy czegoś mi brak, czy może rację mam, bo już jutro ten dzień jedyny w roku, choinka w domu ładna, przystrojona, matka gotuje potraw dwanaście, w domu aromat grzybowy, piernikiem przeplatany, gdzieniegdzie karpik się wtrąci, kartki świąteczne na kredensie, w telewizji co druga reklama to radosna rodzina przy wieczornej wieczerzy, kolędy radio gra, małe dziatki radosne po domu ganiają, tylko ja jakiś taki hmm... wczorajszy, niedzisiejszy, po prostu bez wyrazu radości z tej okazji.

Jeszcze kilka lat wstecz nie mogłem sie tego dnia doczekać, a ten rok upłynął jakoś bez niecierpliwości, dziś już w ogóle nie czuję tego klimatu, tej magii, co kiedyś. Dla mnie dzień jutrzejszy, to dzień jak co dzień, tylko trochę bardziej syty.

Pytam się, gdzie się podział ten duch świąt, czy tylko mi go braknie, czy naprawdę go nie ma? Taka mnie refleksja naszła, bo cały świat dookoła skupiony na jednym, a ja krążę sobie jak wolny atom, nic nie czując, niczym się nie przejmując. Czy tylko ja?

[Garfield]

Hm..
U mnie w rodzinie co roku staramy się ten klimat wprowadzić. Każdy członek naszej rodziny, np. pisze list do Świętego Mikołaja, który potajemnie przechwytywany jest z parapetu, a następnie spełnione zostają (w miare możliwości) życzenia. Cały czas utrzymywana jest przyjemna tajemnica i poniekąd to ona sprawia, że z niecierpliwością czekam na poniedziałek. Huh, do V klasy podstawowej wierzyłam, że to naprawde Święty M. przynosi prezenty
Także.. Ja klimat czuję.
Może wystarczy odpowiednie nastawienie.. a czasem pomoc z zewnątrz
Świątecznie pozdrawiam.

[Kathia]

Ja do niedawna też w ogóle nie czułam świątecznego klimatu. Przede wszystkim może dlatego, że nie było śniegu, a świąteczne gadżety stojące na sklepowych półkach zdążyły się już 'przejeść'.
W mojej rodzinie życie zawsze płynie w rodzinnej atmosferze. Ciągle mamy pełen dom gości, także na święta. Staramy się ten czas spędzać miło z bliskimi, którzy są dla nas ważni, z którymi utrzymujemy bliski kontakt. Gromadzimy się przy wigilijnym stole, by wspólnie przeżywać tę ważną w życiu każdej katolickiej rodziny uroczystość.
Od kilku dni w domu stoi piękna, pachnąca choinka, wiszą także inne świąteczne ozdoby. Skończyło się sprzątanie, zaczęło się przygotowywanie świątecznych potraw i wypieków. W tym także pomaga duża część rodziny, dzielimy między siebie obowiązki i staramy się sobie wzajemnie pomagać, by później mieć chociaż odrobinę czasu na osobiste refleksje nad nadchodzącymi świętami.
Niektórzy mogą nie czuć świątecznej atmosfery, bo wiele tradycji, które były niegdyś obowiązkowe, dziś zanika i stają się nieważne. Wielu ludzi święta odbiera jak okazję, aby lepiej zjeść i dłużej posiedzieć przed telewizorem. Nie wszyscy mogą odczuć głębię tych świąt, bo nie wszyscy dają sobie szansę stworzenia ich magii. Zamiast postarać się poczuć to, co w tym dni jest najważniejsze, to zajmują ich inne problemy, np. kolor bombek na choince. To jest takie płytkie, dlatego ja dziękuję moim rodzicom, że wpoili mi do głowy pewne wartości, którym staram się być wierna i dzięki nim cieszę się na te nadchodzące święta

[Pan_Pasztet]

a ja lubię święta lubię jak to Kathia, napisała