Szanowni Państwo !
Ignorancja dla ludzi mających w posiadaniu wiedzę i energię dla jej rozpowszechniania jest zatrważająca.
Ludzi traktujących własny rozum jak wroga przybywa, jednak do czasu. Właściwie już ubywa. Niedawno przeleciała po necie informacja, że za chwile nie będzie płodnych mężczyzn a ilość górników, oborowych, pracowników kamieniołomów, hodowlanych organizmów z organami do przeszczepów, będzie regulowana przez pipetowego, który podobnie jak na Seksmisji, będzie "wytryskiwał" nasienie do odpowiednich komórek rozrodczych.
Podobnie jak w filmie Seksmisja, wystarczy zrobić tylko dziurkę w tapecie, by wyjść z przekletego matrixa. Film ten jest w wypożyczalniach video. Warto zobaczyć. Ten film jest o "dzisiaj" i nie jest już komedia sf.
Ignorancję zilustruje wykładem prof. Franciszka Ziejki
" Trzy kolejne rozbiory Polski sprawiły, że pod koniec XVIII wieku kraj nasz wymazany został z mapy Europy na ponad 120 lat.
Nasi przodkowie w zróżnicowany sposób zareagowali na tę tragedię jednego z największych państw kontynentu, jeszcze niedawno broniącego go przed inwazją Turków.
Stanowiący liczbowo największą część polskiego narodu chłopi, w masie swej nie posiadający świadomości narodowej, w ogóle nie zauważyli faktu utraty niepodległości przez Polskę.
Tylko nieliczni z nich, jak na przykład niedawno walczący pod rozkazami Kościuszki kosynierzy, ze smutkiem przeżyli upadek Polski, należeli oni jednak do wyjątków [1].
Stojący na przeciwległym stopniu drabiny społecznej arystokraci w większości również nie bardzo przejęli się faktem utraty i wymazania Polski z mapy Europy. Z pokorą godną ważniejszych wydarzeń pospieszyli w 1796 roku do świątyń w Warszawie czy Krakowie, aby złożyć homagium przedstawicielom zaborczych potęg. Ci - a byli to członkowie kosmopolitycznej arystokracji polskiej, ale i niemałe rzesze szlachty - nie zawahali się też uczcić śmierci ojczyzny balami i hucznymi zabawami.
17 sierpnia 1796 roku w Krakowie, kiedy to tysiące przybyłej na ten dzień do dawnej stolicy szlachty, przy wtórze dzwonu Zygmunta, wraz z przedstawicielami mieszczaństwa
a nawet Akademii, składały hołd reprezentującemu austriackiego cesarza księciu Auerspergowi.
Gdy jednak zakończyły się owe uroczystości, gdy zamilkły dźwięki orkiestr, w kraju zaległa śmiertelna cisza. Jak pisał Józef Ignacy Kraszewski, w owe dni życie narodowe, społeczne
ustaje, szlachta zamknęła się po dworach, odgrodziła się od świata.
Nikt nie pisze, nikt nie śpiewa, rzekłbyś, że nikt nie myśli [3].
W poetyckich strofach starał się ukazać obraz Polski z owych dni Adam Jerzy Czartoryski. W powstałym w 1795 roku „Bardzie polskim” pisał on:
Gdzie spojrzę, spustoszenie okropne i srogieZżarło,
co tylko ludziom na ziemi jest drogie.
Po całym gruncie twoim drapieżność się wiła,
Co żyje, rośnie - wszystko swym zębem zniszczyła.
Trawie nie darowała, na przyszłość wyplenia!
Głos wesoły głuchego nie przerwie milczenia... "
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Nasze Serwisy:
Nasze Serwisy:
