[Helu]

Zmarł mi dziadek... Niby wszystko jest normalne, starzy ludzie umierają młodzi żyją dalej. Naturalna kolej rzeczy.
Gdy stałem nad trumną na początku w milczeniu zastanawiałem się w jaki sposób zostanie poprowadzone nabożeństwo bo w myślach układałem takowe. Uważałem że Dziadek zasługuje na dobrą krzepiącą przemowe która da do myślenia zgromadzonym znajomym i rodzinie. Zasługiwał na to ze względu że był katolikiem, dobrym ojcem, dziadkiem, i wyjątkowo silnym czowiekiem (mimo wielu chorób i amputacji nóg miał wole życia i czerpał z niego radość).
Niestety ciszę przerwało pojawienie się księdza... Rozpoczęło się nabożeństwo, potem kazanie... Ksiądz co chwila zerkał na krzyż z tabliczką w trakcie kazania po czym stwierdzi że na krzyżu jest napisana data urodzin i smierci co było zupełnie wyjęte z kontekstu. Potem temat zszedł na pogode, że wieje, że jest silny wiatr (kolejny tekst wyjety z kontekstu). Przytoczył jakieś fragmenty biblii głosem tak obojętnym i pozbawionym jakiejkolwiek intonacji że zabrzmiały one jak instrukcja pralki. W trakcie śpiewania pieśni ściągnął czapkę (nie znam fachowej nazwy tego nakrycia głowy) i zaczą się nią bawić. Po pieśni zaczął temat który był aluzją do faktu że dziadek nie odwiedzał kościoła (było to niemozliwe ze względu na nogi o czym nie wspomniał ksiądz) i nie był przygotowany na śmierć. Cała ta sytuacja (totalnie olewatorski sposób myślenia, tematy nie związane z niczym, ogólne zachowanie księdza) zamiast pokrzepiać serca ludzi opłakujących go sprawiły że miałem ochote wstać i wyjść. Napisałem ten temat ze względu fakt że bardzo mnie to zasmuciło i cały czas o tym myślę. Rozumiem że to jest ich ,,praca`` i że wpadają w rutyne ale ten przypadek był beznadziejny i chciałbym wam tego oszczędzić. Nie znam imienia i nazwiska tego księdza ale wiem że był z parafii mikołaja.

Chciałbym zaznaczyć że niejestem przeciwnikiem kleru ale jestem przeciwnikiem głupoty, olewatorstwa, i bezczelności.

Pewni ludzie nie powinni pełnić ról które pełnią bo krzywdzą innych . . .

[Pan_Pasztet]

Współczuje z całego serca Helu

[HS-R]

Wiesz, ja jestem osobą wierzącą. I nie mam zamiaru bronic księdza. Chciałam tylko napisać Ci, że wiatr podczas pogrzebu utożsamiany jest z obecnością Ducha Świętego. Ja w to głęboko wierzę więc myślę, że Twój dziadek po śmierci naprawdę spotkał to na co zasłużył Pamiętam jak oglądałam pogrzeb naszego Papieża Jana Pawła II - wtedy także wiał dosyć mocny wiatr i potem na całym świecie przypomnieli właśnie o symbolice wiatru. Od tej pory gdy wiem, że jest czyjś pogrzeb i mocno wieje przypomina mi się właśnie pogrzeb Ojca Świętego i mocno wierzę, że na pogrzebie Twojego dziadka wiatr miał także to samo znaczenie.
Wiem, że jest Ci przykro z powodu postawy księdza prowadzącego ceremonię pogrzebową. Ale niestety jak w każdej grupie są postacie pozytywne i negatywne.


Mam nadzieję, że się nie obrazisz jeśli podam przykład nieco inny od Twojego ponieważ dotyczył ślubu. Wiadomo, że jest to dzień w którym powinno się radować. A ksiądz po ceremonii zaślubin, po komunii świętej przemówił do młodych słowami, typu, że jak przyjdą do kościoła na 20 rocznicę ślubu to sobie uświadomią, że połowę osób obecnych na ślubie będą mogli odwiedzić tylko na cmentarzu. Zastanawiałam się po co te słowa w takim ważnym dla nich dniu.

Pozdrawiam

[smooth]

W całej ceremonii pożegnania tkwi pewien absurd, że żegna nas osoba, która kompletnie nas nie zna, a z drugiej strony nie jest też aktorem, żeby odgrywać rolę..
Ja jestem przeciwnikiem nie tyle kleru co "munduru", który determinuję ścieżkę życiową i zachowania.. tak samo jak jestem przeciwnikiem celibatu, tak uważam, że cała ceremonia pożegnania powinna się odbywać w atmosferze rodzinnej.. gdzie ksiądz niczym lekarz rodzinny zżyty z rodziną przemawia jako pośrednik Boży i robi to z wyczuciem..i jest zaledwie akcentem pożegnania..a reszta to prawdziwe pożegnanie przez osoby bliskie, które mogły, chciałyby uczcić, upamiętnić osobę, która odeszła..
Piszę to w zasadzie jako luźną myśl, bo jednocześnie zdaje sobie sprawę z realiów, jak również z naszego przekroju mentalnego...
Helu przykro mi.. choć jestem przekonany, że z dumą i zapartym tchem mógłbyś opowiadać o wielkości dziadka.

[Juni]

Przykro mi z powodu Twojej straty.....Całkowicie zgadzam się z Tobą co do postawy kleru. Ja mimo że jestem ateistą przypuszczam, że jeżeli kościół by funkcjonował w inny sposób, to bym się od niego nie odwrócił. Jeżeli ktoś jest księdzem powinien być nim 24/7 a nie tylko w niedziele na mszy...wymaga tego etyka, o której właśnie Kler nam mówi. Jak ktoś kto sam nie jest święty ma prawo mi mowić co jest dobre a co złe i narzucać mi swoje poglądy?? Kościół u kogoś w oku źdźbło dojrzy a u siebie belki nie widzi. Wg mnie powinna nastąpić reformacja. Cała instytucja kościoła nie zmienia się od setek lat a świat idzie do przodu. Jeżeli KRK dalej będzie tak postępował odwróci się od niego jeszcze więcej ludzi. Nie oszukujmy się - kośćiół też uczestniczy w gonitwie o pieniądz.... i to dla niego stało się priorytetem....a nie sama religia.
Z tegoco mi wiadomo krewni po śmierci dostają od ZUS-u 4200 zł na pochówek z czego dziesiąta część idzie na obrzędy kościelne. Czyli takowy ksiądz na pogrzebie łyka 420 zł a jego praca moze trwac maks. 1,5h. Pojawiają się cenniki na wesela, pogrezeby, chrzty - co łaska zaczyna nabierać konkretnych rozmiarów.

Wg mnie instutucja kościoła powinna przejsc kilka reform.......

[Yvvone]

[smooth]

[Dalville]

Mam nadzieję, że temat będzie odpowiedni, bo to w końcu też o klerze.

Możecie wierzyć lub nie, ale ja dopiero niedawno w pełni zdałem sobie sprawę z tego, w jakim talibanie żyjemy, i że w kwestii wychowanie Polska nie tylko nie jest krajem świeckim, ale trzyma się też na jak najlepszym kursie żeby nigdy takim nie była.


Mój znajomy z Krakowa ma sześcioletniego syna, ochrzczonego dla świętego spokoju rodziców, choć on sam jest niewierzący. Później tego żałował, bo przecież w takim wypadku zobowiązał się do wychowania dziecka w duchu religii katolickiej, czego - co całkiem zrozumiałe chyba - zrobić nie może. No i tego by starczyło, niby jeszcze źle nie jest i jeżeli syn zacznie kiedyś podzielać przekonania ojca to droga wolna, jest akt apostazji i można sobie z tym poradzić, sam chrzest, o ile nie wierzy się w jego magiczne właściwości, nie jest niczym specjalnie zobowiązującym - po dopełnieniu kilku formalności akt chrztu można wrzucić do śmietnika, amen.

Gorzej jest wtedy, gdy kler swoim zwyczajem wpycha buty w próg. W przedszkolu do którego chodzi syn znajomego wprowadzono religię (to chyba całkiem niedawny pomysł i objął on większość placówek), oczywiście prawie wszystkie dzieci na tę religię chodzą. Wymysł moim zdaniem skandaliczny. W wieku sześciu lat dzieci nie przekonuje się argumentami, tylko gra na ich uczuciach - zresztą, teologia to nie jest coś, czym mógłby się zajmować sześciolatek, a w życiu nie spotkałem jeszcze katechety(albo siostry, o zgrozo), który by się choć znośnie w tomizmie orientował, także pomysł odpada z powodu niekompetencji obu stron. Co to znaczy? Mniej więcej tyle, że to nie jest nauka, tylko indoktrynacja. A później ciężko jest z tym cokolwiek zrobić. Sześciolatek jest jak ciepły wosk, sporo tego co mu się włoży do głowy zostanie na długie, długie lata.

Rozwiązaniem mogłoby być takie, żeby po prostu nie puszczać dziecka na religię. Ale co to za rozwiązanie? Będzie chciało pójść, bo idą wszyscy - czyli nie wysyłając również robi mu się krzywdę. A jak wspomniałem wcześniej, różne koncepcje teodycei można obgadać z nastolatkiem, a nie z dzieckiem w wieku przedszkolnym.

W tym wypadku nie ma dobrego wyjścia, sam przeszedłem schemat pierwszy i całkiem nieźle wiem, że żeby położyć w końcu lachę na religię trzeba najpierw zmagać się z zupełnie irracjonalnym poczuciem winy. Naprawdę, mam nadzieję że doczekam czasów, w których Polska wypowie konkordat i zabierze darmozjadom 6% PKB, nie wspominając już nawet o innych skandalicznych przywilejach.

Jeżeli kogoś to interesuje to niech sprawdzi sobie, czego jeszcze KK chciał w tym konkordacie z 1993 roku, a czego jednak na całe szczęście nie dostał. Strach się bać.

[Marcim B.]

[Juni]

[Helu]

Dzięki za wyrazy współczucia...

Jest jeszcze jedna sprawa która mnie zbulwersowała w trakcie załatwiania pogrzebu. W trakcie wizyty u księdza proboszcza w parafii mikołaja moja mama załatwiając sprawy pogrzebu została poinformowana że w tym i w tym roku u dziadek nie przyjął księdza po kolendzie, był rozwodnikiem i że nie bywał w kościele (dziwne po amputacji obu nóg). Potem pytał się o imię pierwszej żony dziadka co było mu zupełnie jak się później okazało niepotrzebne. Moja mama odebrała to jako atak i ja mam podobne odczucia. Nie uważacie że podchodzi to pod inwigilacje. Niedługo tajniacy UOP i tym podobne służby będą się zgłaszać do księży na kursy inwigilacji.

Państwo policyjne = Państwo religijne

[smooth]

[jadore]

Helu, wielkie współczucie, zarówno ze względu na śmierć dziadka, jak i późniejsze zachowanie księdza podczas pogrzebu. Niestety na pewne rzeczy nie mamy w ogóle wpływu.

[d0mino]

[Kathia]

Cóż, powiedzmy, że z opisu sytuacji mogę domyślać się o jakiego księdza chodzi. Ma to on do siebie, że żyje w jakimś swoim dziwnym świecie, często mówi nie na temat i skacze po różnych wątkach, w których sam się w końcu gubi.
Tak jak pisał Pan_Pasztet, w każdym zawodzie znajdzie się ktoś, kto według nas nie powinien pełnić wykonywanej funkcji. Ale to już chyba nie wina kościoła. Należy tylko współczuć bliskim, że człowiek, któremu należało się godne ostatnie pożegnanie, trafił na tą, a nie inną osobę.