Nigdy nie myślałem, że tak długo, czyli … 25 lat (!!) będę polemizował z mitem Piastów śląskich oraz z megalomanią muzealną, a także, że mitomani oraz megalomani spod bramy zamkowej księcia „Jerzego” II oraz z krużganków zamkowych pokażą taką propagandową moc. Ale teraz już zapowiadany koniec, no chyba że „ostatni Piast” , który najpierw z Piastami śląskimi … poloneza wodził, a potem na ratuszu wrocławskim marki wziął aus Niedersachsen oraz zrobił z muzeum Mädchen für alles, ogłosi to swoje „wiekopomne dzieło”, ale na to, że on się o nie „pokusi” nie ma żadnych widoków.
Na zakończenie więc ćwierćwiekowej polemiki skromny fragment mojego artykułu pt. „Z okazji książęcych urodzin”, „Gazeta Brzeska”, nr14 z 26 lipca 2006 r.: „Z okazji urodzin najsłynniejszego księcia brzeskiego i jednego z najbardziej znanych Piastów śląskich życzę Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków [który w stylu Dziedzica Pruskiego, słusznie nazwanego na tym forum nocnikiem pruskim, ze mną polemizował wazelinując się niemieckiej polityce historycznej, ale i tak tej saksońskiej rzeczy nie dostał] oraz dyrektorowi Muzeum Piastów Śląskich [któremu, gdybyśmy zajrzeli do środka, to by nam oko momentalnie zbielało], aby jak najszybciej powstała jego naukowa biografia i wydane zostały jego dokumenty oraz inne źródła historyczne z jego czasów, a także, aby napisana została solidna monografia historyczna oparta na dokumentach, którą w języku książąt na Legnicy i Brzegu, czyli zur Liegnitz und Briegk, określa się mianem urkundliche Geschichte, poświęcona jego przodkom i potomkom”.
Moja polemika, która od początku zmierzała do otwartego pisania o niemieckiej spuściźnie historycznej, ale była całkowicie przeciwna smarowaniu tej spuścizny wazeliną i lukrem oraz braniu „europejskich” srebrników, nie ustrzegła niestety powiatu brzeskiego od czarnego orła książąt legnicko-brzeskich jako herbu, ale jest na szczęście metoda Palivca, który jak wiadomo wyniósł na strych swojego szynku „Pod Kielichem” w Pradze portret cesarza Franza Josefa I, gdy „obsrywały go muchy”. Swoją drogą tylko taki pisarz jak Jaroslav Haṥek mógłby opisać ten brzeski humbug śląsko-piastowski.
Mówią mi ludzie, że nieobecni nie mają racji, więc trzeba pisać i pokazują na You Tube filmik o zamku księcia „Jerzego” II sponsorowany przez Narodowy Instytut Dziedzictwa. Jego propagandowa retoryka przypomina czasy gierkowskie, czyli w filmiku nie ma ani słowa o zgermanizowaniu książąt brzeskich, więc tabu są herby elektorów brandenburskich na bramie zamkowej i niemieckie archiwum książąt brzeskich, a także ich biblioteka ze starodrukami w języku niemieckim drukowanymi szwabachą oraz drzewo genealogiczne księcia „Jerzego” II, a także tapiseria z jego der fürstlichen Schule, w której jakoby uczył się „legion” uczniów polskich. Na stole leżą wprawdzie starodruki, ale kamera ich nie pokazuje z bliska, natomiast pani kustoszka rozwodzi się o zeszycie do arytmetyki księcia Johanna Christiana, który jest dla niej tylko Janem Chrystianem i ma dużo dzieci. Wcześniej inna pani kustoszka czyni z księcia „Jerzego” II niemal księcia włoskiego i wawelskiego, a z jego zamku, który 200 lat niemal był prawie w ruinie, zabytek na skale światową. Jednak nawet, gdyby zamek zachował się w stu procentach w postaci z XVI – XVII w., to jeszcze nie powód, żeby cały obiekt zajmowało muzeum z groteskową wystawą „Z przeszłości i tradycji Piastów śląskich”, którzy w tychże wiekach wymierali jako niemieccy luteranie i kalwini, a na ich pogrzebach kroczyły w pierwszych rzędach stare niemieckie rody osiadłe na Śląsku, żadnych delegacji z Rzeczypospolitej nie było, zaś Polacy w Brzegu i w okolicy byli niestety ostatnimi Mohikanami. Można by się wściekać na taką historię muzealną od siedmiu boleści, jak swego czasu wrzał wściekłością i gniewem kalwiński książę Johann Christian na swojego pana lennego, cesarza niemieckiego przeciwko któremu wystąpił i drogo za to zapłacił, dlatego w czasach przedsaksońskich muzealnicy głosili, że zapisywał on cały Śląsk Polsce; à propos wściekania się: Wolter napisał, że świat został właśnie po to stworzony, abyśmy się wściekali i patrząc na ten filmik nie ma się żadnych wątpliwości.
Dzwonili z Dolnej Saksonii. Powiedzieli, że jak товарищ Броневик napisze panegiryk na cześć kniazia Pawła Piastowicza, to dolnosaksońska rzecz mu-ro-wa-na. Dali nawet do zrozumienia, że wręczenie niekoniecznie musi się odbyć na wrocławskim ratuszu, a nawet lepiej, gdyby odbyło się na krużgankach zamku księcia Georga zur Liegnicz und Briegk, i że może go dokonać Mädchen für alles. Ну, товарищ Броневик, даёшь Диретторе!
Dziedzic prusko - dolnosaksoński szaleje ze złości do mnie, jak książę brzeski Johann Christian wrzał nienawiścią do kajzera przed którym musiał szukać schronienia aż w Ostródzie, u kuzyna brandenburskiego; jednak przede mną Dziedzic nie musi przecież nigdzie uchodzić, więc po co ta złość i głupia złośliwość ? Odpowiedź jest taka: brak argumentów merytorycznych sprawia, że mój przeciwnik szaleje.
Trzeba było pajacować w szczytowym okresie kozerszczyzny, gdy ukazał się wywiad z ówczesnym „panem na zamku” pt.”Piastów śląskich nikt nie kochał” (1992 r.), trzeba było robić jaja po ogłoszeniu muzealnego apelu z Mrożka i z Orwella zatytułowanego „Ratujmy Śląski Wawel”, trzeba było ironizować, gdy ukazał się pierwszy muzealny „Bilderbuch” (1997 r.), albo wtedy, gdy muzeum bodajże przez siedem lat było finansowe z powiatowej dotacji drogowej, a tabu była restrukturyzacja tego muzeum. Wreszcie trzeba było polemizować ze mną w ciągu tych 25 lat, chociaż raz z podniesioną przyłbicą !!
Po informacji o tym, że szkoła księcia „Jerzego” II zwana przez niego „unsere fürstliche Schule” ma pomieścić wystawę o Kresach robię następujący żart, który Dziedzicowi z pikielhaubą , czyli pikielhaubczykowi z opuszczoną przyłbicą, na pewno się nie spodoba:
Księcia „Jerzego” i Kresy
Matka Historia jednakowo ceni:
Dlatego mówimy „Jerzy”, a w domyśle Kresy,
Dlatego mówimy Kresy, a w domyśle „Jerzy”.
Ten "żart" jest tak ostry i przenikliwy, że normalnie zwala z nóg. Tylko nie ma w nim nic o kniaziu Pawle Piastowiczu, który u товарища Броневика jest w domyśle zawsze i wszędzie.
Mówimy wielki poputczik ostatniego Piasta Pawła I oraz jego ambasador w Dolnej Saksonii, a nadto germanofil jak dawniej W. Gizbert-Studnicki, a w domyśle Dziedzic Germanicus.
Podobno po renowacji i konserwacji bramy zamkowej poddane zostanie tym zabiegom archiwum książąt brzeskich, chociaż nie ma w nim poświadczenia, że książę Georg II to Jerzy II i że jego zamek to Wawel oraz, że książę Georg był kiedykolwiek w Krakowie, a nadto w żadnym źródle archiwalnym nie ma porównania bramy zamkowej do Kaplicy Zygmuntowskiej na Wawelu. Tak więc ta pogłoska o renowacji jest z pewnością nieprawdopodobna.
Wygląda a to, że PIS ma wielką słabość do Piastów śląskich (gdy Dziedzic-poputczik ma słabość tylko do pajacowania) i ich muzeum. Przypomina to czasy gierkowskie, w których, w 1975 r. , zorganizowano groteskową sesję historyczną w 300. rocznicę śmierci ostatniego przedstawiciela książąt legnicko-brzeskich i jednocześnie ostatniego Piasta śląskiego, drobnego książątka Georga Wilhelma. Natomiast w czasach pisowskich ma miejsce – jak widzimy - renowacja bramy księcia „Jerzego” II i herbom na niej mają być przywrócone barwy heraldyczne , a więc będziemy mieli wielki herb elektorów brandenburskich w kolorze, czyli taki, jakim go widział książę „Jerzy” II, a nawet książę Georg Wilhelm. Co za pietyzm !! Może nawet w Dolnej Saksonii go docenią !!
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
Nasze Serwisy:
Nasze Serwisy:
