Rozmowa z Piotrem Romanowiczem

Kilka lat temu byłeś związany z baseballem i softballem w szkole podstawowej nr 6, czym zajmujesz się w tej chwili?
Nadal zajmuję się softballem, tyle że we Wrocławiu, gdzie prowadzę drużynę wspólnie z trenerem Bogumiłem Niegoszem. Staramy się tam angażować w pracę w softballu od podstaw, trzeci rok prowadzę grupę dziewcząt, które w tej chwili są w wieku 12 lat, a trzecią grupą w której prowadzimy zajęcia to pierwszoklasistki, które stawiają swoje pierwsze kroki w tej dyscyplinie. Mam nadzieję, że w przyszłości Wrocław również stanie się, tak jak Brzeg, silnym ośrodkiem softballa.

Od tego sezonu dzielisz pracę we Wrocławiu z prowadzeniem mistrzyń Polski z brzeskiej Szóstki.
Tak, w związku z tym, że poprzedni trener zrezygnował z prowadzenia drużyny, pomagamy zespołowi wraz z trenerem Darkiem Żakiem. Staramy się, by Szóstka osiągała jak najlepsze wyniki i liczymy na to, że co najmniej dostaniemy się do finału Polskiej ...

Rozmowa z Piotrem Rabandą

Ma Pan za sobą długą i ciekawą karierę piłkarską, gdzie to wszystko się zaczęło?
W piłkę grałem już od najmłodszych lat, właściwie odkąd tylko zacząłem chodzić. Urodziłem się w Chropaczowie na Śląsku, gdzie gra w piłkę była ulubionym zajęciem wszystkich chłopaków. W mojej miejscowości była drużyna Czarni Chropaczów, w której grał mój tato i ja marzyłem o tym, żeby w niej grać. Żeby dostać się do drużyny trampkarzy tego klubu trzeba było mieć ukończone 12 lat, tato mi jednak załatwił żeby mnie przyjęli wcześniej i już pod koniec lat 50-tych byłem zawodnikiem mojego ulubionego klubu. Mój pierwszy mecz w trampkarzach skończył się zdobyciem przez mnie bramki samobójczej, na szczęście później trenerzy przesunęli mnie do napadu i już do końca kariery grałem w ataku. Niedługo potem zdobyliśmy mistrzostwo Śląska trampkarzy i mieliśmy grać przedmecz na Stadionie Śląskim przed meczem Polonii Bytom w Pucharze Intertoto. Przed meczem jednak spadł deszcz i ...