Forum Brzeg on
Regulamin Kalendarz Szukaj Album Rejestracja Zaloguj

MegaExpert
Znalezionych wyników: 6338
Portal | Strona Główna
Autor Wiadomość
  Temat: Podyskutujmy o Piastach śląskich
mulder

Odpowiedzi: 1159
Wyświetleń: 160717

PostForum: Historia   Wysłany: 2022-11-22, 11:41   Temat: Podyskutujmy o Piastach śląskich
anthropos, właśnie przeczytałem, dlatego nadzieja w Dziedzicu Pruskim.
  Temat: Podyskutujmy o Piastach śląskich
mulder

Odpowiedzi: 1159
Wyświetleń: 160717

PostForum: Historia   Wysłany: 2022-11-21, 10:56   Temat: Podyskutujmy o Piastach śląskich
Czy Panowie zakończą przepychanki? Niech Forum Brzeg, a przede wszystkim dział historia wrócą do świetności, co było niegdyś waszym udziałem, tak cennym wkładem.
  Temat: Dawne odmiany winorośli.
mulder

Odpowiedzi: 171
Wyświetleń: 136930

PostForum: Historia   Wysłany: 2022-11-13, 13:18   Temat: Dawne odmiany winorośli.
anthropos napisał/a:
Bardzo ciekawy profil na Facebooku poświęcony dawnym uprawom winorośli https://www.facebook.com/winnicaviadrus/ Warto tam zaglądać. :P

anthropos, dziękuję bardzo za wspomnienie mojej uprawy. Obok części historycznej w liczbie koło 120 krzewów, którą tu opisywałem wielokrotnie, jej koleje przesadzania z Brzegu do Kościerzyc i z Kościerzyc do Oldrzyszowic, rozwijam uprawę przerobową w obecnej liczbie 300 krzewów winorośli. Dzisiaj wieczorem napiszę nieco o projekcie grantowym, bo jest to niejako uwiecznienie moich zainteresowań winoroślą, co można przeczytać w tym wątku.
  Temat: Dawne odmiany winorośli.
mulder

Odpowiedzi: 171
Wyświetleń: 136930

PostForum: Historia   Wysłany: 2022-08-10, 11:47   Temat: Dawne odmiany winorośli.
Dziękuję za miłe słowa i życzę powodzenia w dalszej uprawie. Przepraszam jednocześnie, że odpisuję tak skandalicznie późno, ale śledząc Forum Brzeg rzadko już zaglądałem do mojego wątku o dawnych odmianach winorośli.
Pozdrawiam serdecznie.
  Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
mulder

Odpowiedzi: 7
Wyświetleń: 7390

PostForum: Historia   Wysłany: 2022-03-11, 18:16   Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
Antonianie w Brzegu w kontekście uprawy winorośli w naszym mieście są o tyle interesującym tematem z racji nie tylko jedynego, obszernego opisu ich działalności na terenie Śląska, ale również dlatego, że możemy domniemywać jak mogły wyglądać ich uprawy winnej latorośli w rejonie ówczesnej Brzeskiej Wsi (Briegischdorf) w XIV w. (lokalizacja wsi jest opisana dokładnie wyżej). Zakonnicy sprowadzeni zostali zapewne z terenów wschodniej Francji lub terenów nadreńskich, gdzie w obecnym Frankfurcie nad Menem znajdował się dom zakonu na ziemie Śląska. Nie znamy składu narodowościowego placówki w Brzegu, czy byli to bracia francuskojęzyczni, czy niemieckojęzyczni. Możemy domniemywać o pochodzeniu zakonników z racji imion ich receptorów, czyli Hanko i Reinharda w XIV w. oraz Galla w wieku XV. O ile imię Hanko popularne było w owym czasie wśród śląskiego rycerstwa o pochodzeniu słowiańskim ( http://www.dokumentyslask...litera%20h.html ), o tyle Reinhard kieruje nas śladem śląsko-niemieckim. Gall natomiast jednoznacznie wskazuje na pochodzenie z kręgu francuskojęzycznego, a analogii takiego przypuszczenia możemy doszukiwać się w badaniach ujętych w opracowaniu „Walonowie na Śląsku w XII i XII w.” https://bazhum.muzhp.pl/media/files/Przeglad_Historyczny/Przeglad_Historyczny-r1975-t66-n3/Przeglad_Historyczny-r1975-t66-n3-s349-368/Przeglad_Historyczny-r1975-t66-n3-s349-368.pdf Tu, w kontekście opisu kolonizacji walońskiej na Przedmieściu Oławskim we Wrocławiu i w Oławie oraz jej okolicy, autor wskazuje na imię Gall, które występuje w przypadku poświadczenia imienia w dokumentach i ogólnie było charakterystyczne dla określenie kolonistów z terenów francuskojęzycznych pogranicza współczesnej Francji i Belgii (Walonia). Teren, jaki zamieszkiwali przy nadal istniejącym we Wrocławiu kościele św. Maurycego, nosił nazwę „platea Romanorum” lub „platea Gallicorum”.
Dla nas istotne jest to, że możemy w braku materiału ikonograficznego i opisowego, odnieść się do możliwego wyglądu uprawy winorośli na terenie Brzeskiej Wsi prowadzonej przez zakon antonianów. Możliwe jest, że formy prowadzenia krzewów winnych były takie jak w całym śląskim regionie, czyli w wieku XIV wywodziły się od metod uprawy winorośli przyniesionych nad Odrę przez kolonistów z krajów niemieckich w wieku XIII. (w przypadku Walonów z okolic Wrocławia i Oławy mógł to być już wiek XII. Walonia swoje tradycje winiarskie miała w okresie średniowiecza bardzo bogate i sięgały one czasów rzymskich - III w.n.e.- a szczególnie żywe były od rządów Karola Wielkiego, który wprowadzał prawo winiarskie na swoich ziemiach ok. 800 r.) Mając na uwadze, że antonianie byli zakonem francuskim, możemy przyjąć, że techniki winiarskie wynieśli z kraju głównej siedziby zgromadzenia, czyli z Francji. Dlaczego zatem, nie możemy twierdzić, że uprawy winnej latorośli na terenie Brzeskiej Wsi były identyczne jak w krajach francuskojęzycznych? Wiemy, że zgromadzenia prowadziły uprawy winorośli z powodów liturgicznych, gdyż wino służyło do odprawiania mszy. Było to jednak konieczne również z racji zapisów reguł zakonnych, które to nakazywały podawanie wina gościom i podopiecznym zakonników. Dlatego prezentuję poniżej średniowieczne ryciny z kręgu francuskojęzycznego i zdjęcia winnicy na Montmartre, gdzie krzewy prowadzi się jak w średniowiecznych winnicach francuskich. Może tak właśnie wyglądała winnica zakonników św. Antoniego w Brzeskiej Wsi? Tak odtworzona jako ciekawostka winnica byłaby nie lada atrakcją turystyczną.
P.S.
Forma widoczna na rycinie z XV w. i na Montmartre wydaje się formą wyjściową do formy vertiko, którą opisałem w opracowaniu o winiarstwie Ziemi Brzeskiej, a która od późnego średniowiecza do XIX w. obecna była w europejskich uprawach, w tym na Śląsku, a także na całym Nadodrzu. W swojej uprawie prowadzę krzewy w formie poprzedzającej vertiko i również w formie właściwego vertiko.
Rycina- domena publiczna.
  Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
mulder

Odpowiedzi: 7
Wyświetleń: 7390

PostForum: Historia   Wysłany: 2022-03-09, 12:19   Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
Wrócę do sprawy brzeskich antonianów, bo w aspekcie uprawy winorośli mamy tu wyjątkową sytuację. Cytując swój wpis z początku tekstu o historii winiarstwa na Ziemi Brzeskiej, przejdę do ciekawej wzmianki historycznej i w dalszym wpisie odniosę się jeszcze do antoniananów i winorośli. "(...)Pierwszą informację o uprawie winorośli w Briegieschdorf podają kroniki brzeskie pod datą 1345, kiedy to książę brzeski Bolesław III nabył od sprowadzonych do Brzegu w latach 1313-1314 przez biskupa wrocławskiego Henryka z Wierzbna francuskich zakonników, antonianów, ich dobra m.in. w rejonie Brzeskiej Wsi,gdzie teren pokrywały winnice i ogrody winne (patrz „Forum Brzeg”- „Winnice w Myśliborzycach”, str. 2)(...)". W opracowaniu https://www.academia.edu/...der_in_Silesia_ odnajdujemy informacje nt. nazwisk członków brzeskiego zgromadzenia: "(...) W dokumencie z 14 listopada 1336 roku wydanym we Wrocławiu jako jeden ze świadków występuje brat Hanko ze szpitala św.Antoniego w Brzegu. Był on prawdopodobnie preceptorem brzeskiego domu. ]est to zresztą pierwszy znany nam z imienia członek konwentu brzeskiego. Posiadamy też informacje o dwóch dokumentach nadań na rzecz szpitala. Pierwszy powstał w 1369 roku- Heinco Cunczmann z Pisarzowic ofiarował w nim piętnaście grzywien z połowy pola w Garbowie (nadanie to przyjął współczesny mistrz domu św. Antoniego, niejaki Reinhard.(...) W kwietniu 1494 roku miał miejsce wielki pożar miasta Brzegu, którego bezpośrednią przyczyną było zajęcie się ogniem słodowni ]ana Guttereona. Zasięgiem objął kwartał miasta wraz z klasztorem minoryckim, szpitalem św. Antoniego, książęcym młynem i około sześćdziesięcioma domami mieszczańskimi. Ten pożar przyczynił się do powolnego upadku antoniańskiej fundacji. 24 lutego 1508 roku Goswin von Orssoy, mistrz i zwierzchnik domów antoniańskich w Hoest, Rostorff i Lichtembergt, zezwolił brzeskiemu preceptorowi Gallowi Sehusennowi i jego prokuratorowi Janowi Sachsendorffowi na zakup domu zmarłego Andrzeja Fiwegera za cenę stu dwudziestu dwóch węgierskich guldenów. Zgody udzielili również radni miasta Brzegu i książę legnicko-brzeski Jerzy l. Do tego antonianie mieli płacić za ten dom z ogrodem trzy grzywny rocznego czynszu. W zamian zostali zwolnieni z wszelkich innych powinności względem miasta. Ze źródła znamy lokalizację domu, miał on znajdować się na rogu ulic Fleischelgasse i Qwechgasse. Jest to ostatnia wzmianka o antonianach brzeskich, więc wynika z tego, że zrezygnowali z prowadzenia szpitala ze względu na trudności finansowe po pożarze miejskim i postanowili wykupić kamienicę, w której mogli spokojnie dożyć swych dni. Kolejne uwagi o szpitalu św. Antoniego z 1515 i 1523 roku mówią o nim w kontekście umiejscowienia go naprzeciw muru miejskiego, który był obiektem reperacji. Prawdopodobnie więc szpital został przejęty przez miasto, co było dość częstą praktyką w przypadku likwidowanych konwentów szpitalnych.(...)".
Z tego samego opracowania dowiadujemy się, dwóch rzeczy. Po pierwsze, w Nysie antonianie opiekowali się szpitalem św. Ducha, jednak wzmianki o nich są skąpe i pochodzą z okresu schyłkowego, upadku zakonu na naszych ziemiach, czyli z końca XV i początku XVI w. Po drugie, zakonnicy z Brzegu i Nysy podlegali domowi zakonnemu w Hochst nad Menem (obecnie część Frankfurtu nad Menem).
Tak natomiast wyglądał antonianin z Brzegu
ryc. za: https://www.les-amis-des-...re-des-antonins
  Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
mulder

Odpowiedzi: 7
Wyświetleń: 7390

PostForum: Historia   Wysłany: 2021-11-02, 04:22   Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
Zakończenie

Ziemia Brzeska przez stulecia przynależała do regionów o winiarskiej tradycji. Przez 500-600 lat winnice i ogrody winne stanowiły element krajobrazu Brzegu i okolic. Podobnie jak w sąsiednich Czechach i wschodnich Niemczech, tak i u nas nad Odrą winiarstwo przechodziło trudne chwile. Wojny husyckie, wojna trzydziestoletnia i wojny śląskie doprowadzały do zniszczeń i strat ludności. Mimo to, uprawa winorośli trwała i jeszcze w końcu XVIII w. mamy znaczące informacje o brzeskich winnicach. Zmiany nastąpiły z wiekiem XIX. Widać
to również w krajach sąsiednich, gdzie w północnych Czechach, Brandenburgii czy w Saksonii zaczął zmieniać się profil rolnictwa, chłopi odchodzili ze wsi do miast, do rozwijającego się przemysłu. Rozwój kolei sprzyjał temu zjawisku, a dodatkowo dzięki niej pojawiła się tania możliwość importu win z krajów południowych. Zmiany społeczne na śląskiej wsi, rozwój sadownictwa, gorzelni i browarnictwa doprowadził do upadku winiarstwa, a pojawienie się chorób winorośli i szkodników (filoksera) stało się decydującym czynnikiem jego zaniku
w wieku XIX. Z czterech okręgów winiarskich, sklasyfikowanych na Śląsku przez administrację pruską na przełomie wieku XVIII i XIX, trzy zanikły w wieku XIX : II.-milicko-trzebnicki, III.-lubińsko-średzki i IV.-brzeski (z czterech powiatów naszego okręgu, tj. Brzeg, Oława, Niemodlin i Opole ostatnie wzmianki mówią o winiarzach ze Strzelec Opolskich ok roku 1860). Jedynie I. okręg zielonogórski zachował ciągłość uprawy winorośli od czasów średniowiecza.
Zmiany w areale upraw winorośli przedstawia opracowanie Fritza Wichmanna dotyczące ilości winnic w Niemczech w ostatnim ćwierćwieczu wieku XIX (1878-1900)- „Der Kampf um die Weinverbes-serung im Deutschen Reiche : ein Beitrag zur Wirtschaftsge-schichte der Gegenwart : nebst einer Produktionsstatistik des Deutschen Weinbaues”, Jena 1902. Szczególnie interesujące jest to, co dotyczy danych prowincji i rejencji. W przypadku Śląska mamy podział na rejencję legnicką, wrocławską (należał tu Brzeg wraz z Lewinem Brzeskim) oraz opolską. Spośród nich najlepiej oczywiście prezentuje się rejencja legnicka, do której należała Zielona Góra i okolice. W przypadku rejencji wrocławskiej i opolskiej ma-my duży areał winnic opuszczonych (nie dających dochodu- "Nicht im Ertrage stehend", jak ujęto to w tabeli). W naszej rejencji wrocławskiej jest to łącznie ok. 13 ha, w sąsiedniej opolskiej blisko 49 ha. Dla porównania identycznie rzecz się ma w Brandenburgii (w tabeli Magdeburg i Poczdam) oraz w przypadku Zwickau i Budziszyna w Saksonii. W obydwu śląskich rejencjach okres ten zbiega się ze wspomnianym wyżej wzrostem zatrudnienia w przemyśle i usługach, rozwojem przemysłu i kolei, która od 1842 połączyła Berlin z Wrocławiem i Opolem, co razem skutkowało spadkiem zatrudnienia w rolnictwie. Rejencja legnicka natomiast została rejonem, gdzie nie odnotowano takiego poziomu odpływu siły roboczej z go-spodarki rolnej. Opisuje to dokładnie pracownik naukowy Uniwersytetu Wrocławskiego S. Michalkiewicz w swojej pracy "Wpływ industrializacji na strukturę społeczno-zawodową ludności na Śląsku w drugiej połowie XIX w.", Sobótka 1975. Zawarte w niej informacje tłumaczą zmiany, które doprowadziły do zaniku, czy wręcz upadku winiarstwa nad Odrą, a co było procesem obserwowanym również w Saksonii, Brandenburgii i w północnych oraz środkowych Czechach.
Ziemia Brzeska, pozostająca w sferze wpływów, orbicie oddziaływań niemiecko-czeskich, które rozpowszechniły i ugruntowały na jej terenach rozwój winiarstwa, nie musi szukać własnej drogi. Nierozerwalnie związana od średniowiecza z winiarstwem Czech i Niemiec właśnie z tych kierunków musi czerpać swoje wzorce i odnosić się do swych tradycji żywych jeszcze 200 lat temu. Reprezentatywnym dla nas ośrodkiem jest rejon Zielonej Góry, który posiadając nieprzerwaną, liczącą blisko osiemset lat praktykę winiarską (wspomniany dawny I. okręg winiarski) i doświadczenie tamtejszych winiarzy, powinien emanować na resztę nadodrzańskich ziem. Optymistyczne jest to, że od ok. 20 lat, między Odrą a Sudetami, obserwujemy renesans winiarstwa, które przywraca pamięć o winiarskiej tradycji regionu ściśle związanego z winiarstwem Europy Środkowej. Jak przez wieki, te same procesy dzieją się w krajach sąsiednich, Brandenburgia, Saksonia i północne Czechy odradzają swoje tradycje winiarskie. Łagodny klimat nadodrzańskiej Ziemi Brzeskiej, korzystne ukształtowanie wzniesień Wału Łosiowskiego i pofalowane tereny tuż na południe od Brzegu, historyczne oraz przyrodnicze atrakcje, dogodne położenie dla turystyki mogą zachęcać i sprzyjać powrotowi winiarstwa na szerszą skalę.
  Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
mulder

Odpowiedzi: 7
Wyświetleń: 7390

PostForum: Historia   Wysłany: 2021-10-29, 06:09   Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
Część V.
Metody i formy prowadzenia winorośli


Formy prowadzenia winorośli na Śląsku od okresu średniowiecza są trudne do opisania z racji braku materiału historycznego w temacie. Moglibyśmy snuć rozważania o formie „głowy” frankońskiej, jaką mogli wprowadzić u nas osadnicy z Frankonii, ale nie mamy tu pewności co do jej stosowania na naszych ziemiach, nie dysponujemy niestety materiałem ikonograficznym dla tego okresu z rejonu Śląska (forma „głowy” frankońskiej była stosowana we Frankonii jeszcze w latach 50. jako tradycyjna metoda prowadzenia winorośli). Pewnym odniesieniem mogą być tu również, w kontekście francuskiego zakonu antonianów z Brzegu, metody prowadzenia winorośli we Francji w okresie średniowiecza, co obecnie przedstawia historyczna winnica na Montmartre w Paryżu, a co widzimy także na rycinach francuskich, jednak i tu pozostajemy nadal w sferze domniemywań.
W tym rozdziale przedstawimy natomiast formę vertikel (vertiko), jaka mogła być stosowana na terenie Ziemi Brzeskiej od średniowiecza. Z racji związków Śląska z Czechami i krajami niemieckimi wydaje się ona tym bardziej możliwą, a nawet pewną metodą prowadzenia winnego krzewu w dawnych wiekach (vertikel widnieją na ilustracjach kodeksów winiarskich Niemiec i Czech, a historyczne winnice w Pradze stosują współcześnie tę metodę obok wspomnianej wyżej formy niskiej „głowy”). Jedynym źródłem, do którego możemy od-nieść się w świetle metod prowadzenia winorośli na Śląsku jest wrocławska kronika „Hermenologion Silesiacum Vratislaviense” sporządzona przez Nicolausa Pola w 1612 r., a wydana we Wrocławiu (Bresslaw jak napisano w druku, a jak zwano Wrocław pod panowaniem Habsburgów od XVI do XVIII w.). Ilustracja z kroniki dla lutego przedstawia pracę winiarzy w okresie cięcia zimowego na przedwiośniu. Formę widniejącą na rycinie, a popularną już w okresie średniowiecza w całej winiarskiej Europie aż do wieku XVIII (stosowana jest jeszcze obecnie w niektórych uprawach w Niemczech i Austrii) uznać można za reprezentatywną dla Śląska, w tym dla mojej Ziemi Brzeskiej i okolic (przedstawiają ją również obrazy i ryciny z rejonu Zielonej Góry z XVI- XVIII w).
Vertikel
Metoda rozpowszechniona w całej winiarskiej Europie od wieków średnich (XII-XIII w.) do wieku XVIII. Prowadzenie winorośli polega na uformowaniu w ciągu czterech-pięciu lat pnia (łukowo wygięty kształt to efekt wzrostu rośliny, a nie celowy zabieg) osiągającego wysokość ok. 160-170 cm. Na pniu pozostawia się w sezonie wegetacyjnym trzy-cztery ramiona latorośli wyrastające z dwupąkowych oczek rozmieszczonych co 0,4 m na wysokości 0,8 m, 1,2 m i 1,6 m. Krzewy można sadzić
co 0,8 m- 1 m.
  Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
mulder

Odpowiedzi: 7
Wyświetleń: 7390

PostForum: Historia   Wysłany: 2021-10-09, 04:31   Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
Część IV.
Brzeska Wieś/Briegieschdorf- Weinberg, Weingarten

W poniższym rozdziale dokonamy opisu niezwykle istotnej dla brzeskiego winiarstwa terenu wsi Briegieschdorf/Brzeska Wieś)/ ul. Starobrzeska(„Brygidki”), która przez stulecia nieco zmieniała swoją lokalizację, ale przez blisko 500 lat związana była z uprawą winorośli.
Brzeska Wieś/ Briegieschdorf jest wsią o starym rodowodzie i od najdawniejszych czasów związana była z uprawą winnej latorośli. Początkowo zlokalizowana była za murami miasta, nieco przed Bramą Nyską istniejącą w miejscu obecnego skrzyżowania ul. Piastowskiej z ul. B. Chrobrego i ul. Długą, czyli w kwartale obecnych ulic pomiędzy współczesną ul. Ofiar Katynia ( Powstańców Śląskich), niem. Gartenstrasse (zwaną do dzisiaj przez najstarszych mieszkańców Brzegu ul. Ogrodową) a ul. Łokietka. Taki stan rzeczy miał się od lokacji miasta w wieku XIII do wieku XVIII. Przez stulecia, wraz z rozwojem systemu umocnień twierdzy, wieś odsuwana była jednak coraz dalej od jej fortyfikacji, osiągając prawdopodobnie już w pierwszych latach XVIII w. teren dzisiejszej lokalizacji przy ul. Starobrzeskiej zwanej do dzisiaj przez najstarszych mieszkańców Brzegu –„Brygidkami” (widać ją na mapie wojskowej z lat 1747-1753).
Pierwszą informację o uprawie winorośli w Briegieschdorf podają kroniki brzeskie pod datą 1345, kiedy to książę brzeski Bolesław III nabył od sprowadzonych do Brzegu w latach 1313-1314 przez biskupa wrocławskiego Henryka z Wierzbna francuskich zakonników, antonianów, ich dobra m.in. w rejonie Brzeskiej Wsi,
gdzie teren pokrywały winnice i ogrody winne (patrz „Forum Brzeg”- „Winnice w Myśliborzycach”, str. 2). Kolejną informację, znajdujemy u niezłomnego Schoenwaldera („Historyczne wiadomości lokalne o Brzegu i okolicach”, 1845, Karl Friedrich Schoenwalder, w tłumaczeniu Dziedzica Pruskiego, cytaty z tłumaczenia w cudzysłowie), gdy podaje on, że w roku 1382 mieszczanin, Niklas Schönau, zmuszony jest zastawić w poczet długu swój ogród winny w Brzeskiej Wsi. Brzeska Wieś przez stulecia była wsią położoną w sąsiedztwie murów miejskich
i na przedmieściu twierdzy, a co za tym idzie w okresie wojen narażona była na zniszczenia. Podobnie w wyniku rozbudowy dzieł fortyfikacyjnych Brzegu od XVI w. do XVIII w. znikały z krajobrazu podmiejskiego pewne jego elementy (znoszono zabudowę przedmieść, jak w części Rataje i Brzeską Wieś właśnie, którą to ostatecznie przesunięto dość znacznie na południowy-wschód od miasta), by dać miejsce pod rozbudowę bastionów i odsłonić pole ostrzału przedpola miasta-twierdzy.
W okresie wojny trzydziestoletniej zniszczone zostały w rejonie Brzeskiej Wsi ogrody
i folwark. Uprawa winorośli w Briegieschdorf mimo wszystko trwała.
W swoim opracowaniu Schoenwalder wspomina o osiemnastowiecznych uprawach, a całość tekstu przytoczę za Dziedzicem Pruskim w jego tłumaczeniu z niemieckiego: „Po pierwszej wojnie śląskiej, jak już wspomniano, wioskę odsunięto dalej od miasta (w ramach rozbudowy twierdzy). Wyłożona kamieniami droga przez wieś (prowadząca z Brzegu), za wytyczonym na nowo w roku 1743 przykościelnym placu, prowadziła przez to w szczere pole, zaś karczmę przesunięto wraz z wsią do drogi nyskiej i z tego powodu w miejscu dawnego folwarczku „Im Paradies” („W raju”) założono nowy szynk –„Weinberg” („Winnica”). W roku 1777 wydzielonych z pól folwarku w Brzeskiej Wsi 9 morg przyznano bez opodatkowania z przeznaczeniem na winnicę dyrektorowi Arbeitshauzu (Arbeitshaus – dom robót, czyli więzienie u wylotu ulicy Długiej, późniejszy cuchthauz) w zamian za roczny czynsz w wysokości 18 talarów cesarskich, płacony kasie miejskiej. Winorośl uprawiano tu aż do śmierci właściciela w roku 1796, zbierając rocznie (…) 60-80 wiader (dawna jednostka objętości, 1 wiadro berlińskie to około 60 litrów). Prawdopodobnie powstała wtedy także gospoda, początkowo nosząca nazwę „Zur Weintraube” („Pod winogronem”). 10 lipca 1790 roku dyrektor miejski Schulz oznajmiał w tygodniku, że winnica została mu ponownie przyznana na dziedziczną własność, wszystko powróciło do należytego stanu, i że wydano dyspozycję, iż zarówno ludzie wysokiego, jak i niskiego stanu, obcy i miejscowi mają być goszczeni i obsługiwani (w gospodzie) we wszystkim, czego sobie zażyczą dla własnej przyjemności. Po jego śmierci w roku 1796 winnica podupadła,
ale już 11 listopada 1799 roku jego spadkobiercy uzyskali koncesję ministerialną na stajnię dla (koni) gości i szynk. Piwo miało być sprowadzane z Brzegu, a winiak z arendy w Olszance (wsi położonej pod Brzegiem), kasie miejskiej należny był roczny czynsz w wysokości 4 talarów, a za wszystkie zmiany własności miało być płacone laudemium (podatek od dziedziczenia) w wysokości 10%. Na tych warunkach gospoda istnieje jeszcze dzisiaj (tzn. w roku 1845).”
Opis ten jest jedynym, jakim dysponujemy dla podbrzeskich winnic,
gdzie podany zostaje areał i plon. Jak możemy zauważyć winnica dawała od 3600 do 4800 litrów wina rocznie. Areał natomiast jest nieco trudny do obliczenia z racji braku informacji, jaką morgą obliczano jaj powierzchnię. Jeżeli bierzemy pod uwagę morgę pruską dużą to mamy na myśli ca. 0,5 ha, jeżeli natomiast morgę pruską małą to mówimy wtedy o ca. 0,25 ha. Morga wrocławska (śląska ), którą tu przyjmiemy jako najbardziej odpowiednią, to w przybliżeniu 0,5 ha. Wspomniana winnica na terenie Brzeskiej Wsi w drugiej połowie wieku XVIII miała zatem powierzchnię 4,5 ha i dawała średnio 1000 l wina z 1 ha, co jest dość wiarygodne, ponieważ średnia wydajność niemieckich winnic 100 lat temu to ok. 1700 l z 1 ha.
W XIX w. wieść o winnicy zanika. W kolejnych latach powstaje karczma/zajazd, co opisane jest wyżej, natomiast w pierwszych latach XX w. „Weinberg” istniało jako restauracja (karczma/gospoda/zajazd), po których to zabudowaniach ostał się do dzisiaj jedynie budynek zwany popularnie „Stodołą” oraz grupa kasztanowców,
tuż przy obecnym skrzyżowaniu ulic Wita Stwosza, Łokietka (niegdyś droga z Brzegu
do Lewina Brzeskiego) i Fabrycznej, która to ulica jeszcze przed wojną nosiła miano „Weinbergstrasse”, a gdzie teren do dzisiaj opada lekko w stronę południową, w kierunku torów kolejowych i obecnej ul. Starobrzeskiej.
Poza opisami historycznymi dotyczącymi winnic w Briegischdorf, dysponujemy oznaczeniami na dawnych mapach, ponieważ część z wzmiankowanych wyżej upraw winnej latorośli widać na planach szwedzkich z okresu wojny trzydziestoletniej, gdzie miejsce to widnieje jako „Weinberg”. Natomiast na francuskich planach z okresu oblężenia Brzegu w 1807 r. widoczne jest to samo miejsce na wschód od miasta oznaczone tym razem jako „Weingarten”, a na późniejszych mapach wspomniane w formie „Weinberg”.
  Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
mulder

Odpowiedzi: 7
Wyświetleń: 7390

PostForum: Historia   Wysłany: 2021-09-06, 17:28   Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
Część III.
Winnica książęca na Winnej Górze w Myśliborzycach
„Na pamiątkę pilności i dobroczynnej skrzętności, które sadziły tę winnicę, od następcy założyciela”

Zalesione, niepozorne wzniesienie w Myśliborzycach pod Brzegiem, na prawym brzegu Odry, jest jednym z najtrwalej zapisanych w dzieje brzeskiego winiarstwa miejsc. Stara, piaszczysta odrzańska łacha, o śladach osadnictwa z neolitu, stanowiła własność miasta jeszcze w XVI w. Księstwem rządził wtedy Fryderyk II. Po jego śmierci, w 1547 r. rządy przejął najwybitniejszy z brzeskich Piastów- Jerzy II. Tuż po objęciu władzy dowiadujemy się, o czym pisze wspominany wyżej, niezastąpiony Schoenwalder (w tłumaczeniu Dziedzica Pruskiego), książę nabył od miasta myśliborzyckie wzgórze, na którym założył winnicę. Nie wiemy,
jak długo i z jakim efektem uprawiano tam winną latorośl, jednak na kolejne wzmianki
o winnicy trafiamy w XVIII w. Schoenwalder pisze: „(…)„Nadleśniczy Süsselbach zakupił wolne miejsce w Szydłowicach i w należącym doń zwierzyńcu założył kolonię Charlottenrode (przypuszczalnie część dzisiejszej wsi Myśliborzyce). Po jego śmierci w roku 1772 posiadłość przeszła na mieszkającą we Wrocławiu wdowę po nim i pozostawała w jej posiadaniu do końca lat 80-tych. Süsselbach zasadził również winną latorośl na starym wzgórzu Neitberg, użytkowanym jako winnica już w czasach Jerzego II (Chodzi tu właśnie o Winne Wzgórze w Myśliborzycach). Po Suselbachu winnicę kupił nadleśniczy i królewski łowczy krajowy Magnus Leopold von Wedell. Rozszerzył on areał winnicy na myśliborzyckim wzgórzu i zasadził tam różne egzotyczne drzewa oraz krzewy, np. indiański groszek (indianische Schote), w smaku przypominający kawę (…).” Królewski łowczy krajowy von Wedell, będąc pod wrażeniem dzieła poprzednika ufundował w winnicy tablicę kamienną z napisem:
„Na pamiątkę pilności i dobroczynnej skrzętności, które sadziły tę winnicę, od następcy założyciela”.
Tak pokrótce ma się historia winnicy książęcej w Myśliborzycach, która do dzisiaj nosi nazwę „Winna Góra” (podobnie jak łacha odrzańska pod Oławą, na zachód od miasta, gdzie w XVIII w. Fryderyk II, król Prus, założył winnicę, o której jednak w XIX w. nie ma już wspomnienia. Jedynie dzisiejsza nazwa i hotel-restauracja „Winna Góra” nawiązują do dawnej historii).
Brzeska „Winna Góra” jeszcze na przełomie wieku XIX i XX była restauracją widoczną na wielu pocztówkach, a wspomnieniem istniejącej pod koniec XVIII w. winnicy były widoczne jeszcze sto lat temu założenia tarasowe, na których uprawiano winorośl na piaszczystym wzniesieniu od połowy XVI w. Dzisiaj, na Winnej Górze porośniętej dębami i akacjami, nie ma śladu ani po tarasach, ani po restauracji poza ruinami zabudowań gospodarczych u podnóża wzniesienia i ruinach piwnic na jego szczycie.
  Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
mulder

Odpowiedzi: 7
Wyświetleń: 7390

PostForum: Historia   Wysłany: 2021-09-06, 17:22   Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
Mapa okręgów winiarskich na Śląsku na przełomie XVIII i XIX w.
  Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
mulder

Odpowiedzi: 7
Wyświetleń: 7390

PostForum: Historia   Wysłany: 2021-08-16, 07:26   Temat: Tradycje winiarskie Brzegu, Ziemi Brzeskiej i okolic.
Drodzy Koledzy, Panie Tadeuszu, Marcinie, Anthropos, poniżej przedstawiam materiał roboczy (fragment) opracowania, które oparłem o tłumaczenia kronik dokonane przez Marcina (Dziedzica), jak i te informacje, jakie udało mi się znaleźć w wersjach elektronicznych oraz drukowanych. Chciałbym opublikować w wersji drukowanej całość opracowania opisanego we wstępie do niego. Liczę na Wasze słowo krytyki, abym mógł nanieść poprawki. Szukam jeszcze informacji nt. praw winiarskich nadawanych przez Jana Luksemburskiego śląskim miastom w I. połowie XIV w., na wzór czeskich miast (Praga, Melnik, Litomerice), a co wpłynęło również na śląskie winiarstwo, czego echem jest nazwa winorośli Pinot Noir, którą w okręgu zielonogórskim zwano "Bohemisch", co możemy przełożyć na resztę śląskich winnic. Zmierzam do przedstawienia Ziemi Brzeskiej związanej przez stulecia z uprawą winorośli, co jest mało znane szerszej społeczności, a należy to popularyzować.
P.S.
Dziedzicu, Marcinie, wyrazisz zgodę na publikację Twojego nazwiska w poniższej wersji tekstu?

Historia winiarstwa w Brzegu, na terenie Ziemi Brzeskiej i okolic

Wstęp
Uprawa winorośli na Ziemi Brzeskiej ma bogatą, kilkusetletnią tradycję. Temat ten jest jednakże białą kartą w historii lokalnej i świadomości społecznej, którą zapełniają powoli odnajdywane co jakiś czas informacje historyczne. Posiadamy szereg informacji na ten temat pochodzących z dawnych kronik miejskich mówiących o winnicach i ogrodach winnych oplatających mury dawnego miasta i znajdujących się w jego okolicy. Dzisiaj możemy dostrzec na mapach zachowane ślady w topografii miasta i okolic przypominające winiarską historię naszej małej ojczyzny, gdzie wymienić można nazwy „Winna Góra”, „Weingarten”, „Weingartenstrasse”, „Winnica”, o których więcej będzie w dalszej części tego opracowania. Celem niniejszego tekstu jest wskazanie pamiątek obecnych i zapomnianych, nierozerwalnie związanych z Brzegiem i winną latoroślą, co stanowić może przyczynek do renesansu uprawy winorośli na Ziemi Brzeskiej.
Zacznijmy nie od odległej historii, a od panowania pruskiego i klasyfikacji winiarskiej Śląska z przełomu XVIII i XIX w. Wtedy to władze zajęły się podziałem regionu na określone okręgi winiarskie wg winnic istniejących w określonych powiatach. Jak podaje J. Janczak na str. 54-56 swojego opracowania "Rozmieszczenie produkcji roślinnej i zwierzęcej na Śląsku na przełomie XVIII i XIX w." (Wrocław, 1964), Brzeg stanowił ośrodek okręgu IV., tzw. brzeskiego, w skład którego wchodziły powiaty: Brzeg, Oława, Niemodlin i Opole. Wg tej klasyfikacji natomiast, inne okręgi stanowiły: I.- zielonogórski- powiaty zielonogórski, kożuchowski, żagański i świebodziński; okręg II.- oleśnicko-milicki- powiaty oleśnicki, trzebnicki, milicki, sycowski; okręg III.- lubińsko-średzki z winnicami w powiatach: Lubin, Wołów, Środa Śląska, Strzegom, Legnica, Jawor, Głogów i Wrocław.
Brzeg i jego związki z winiarstwem datowane są na podstawie dostępnych źródeł w okresie 500 lat, od XIV w. do XIX w. Patrząc jednak poprzez historię rozwoju winiarstwa na Śląsku związaną z kolonizacją i osadzaniem zakonów, możemy domniemywać, że początki winiarstwa na Ziemi Brzeskiej są o 100 lat wcześniejsze i sięgają przynajmniej XIII w., czyli czasów związanych z wielką akcją kolonizacyjną Henryka Brodatego. Wtedy to nadodrzańskie ziemie zajmowali osadnicy z Frankonii, Nadrenii, Saksonii, Turyngii, czy Walonii i Flandrii, wnosząc swoją znajomość techniki rolnej i przyczyniając się do wzrostu zamożności regionu. Podobnie, ale ze względów politycznych i obronnych interesów książąt, oddawano ziemie pod władanie zakonom rycerskim.
W pierwszej części opracowania przedstawię po krótce informacje o brzeskich zakonach i winorośli, by w części drugiej opisać, w oparciu o szerokie dane kronikarskie winnice mieszczan. W trzeciej części zarysuję jedynie wspomnienie uprawy książęcej związanej z nazwą lokalną „Winna Góra” do dzisiaj obecną na mapach regionu. Czwarta część będzie natomiast opisem Brzeskiej Wsi (Briegischdorf) związanej niewątpliwie przez stulecia z uprawą winorośli. W piątej części przedstawię możliwe (nie zachowały się żadne ryciny z naszych okolic) formy prowadzenia winorośli na Ziemi Brzeskiej. Część szósta niniejszego opracowania zawierać będzie mapy z naniesionymi uprawami winnej latorośli i nazwami topograficznymi związanymi przez stulecia z tą szlachetną rośliną.


Część I
Zakony
Brzeg i Ziemia Brzeska była miejscem osadzania licznych zakonów. Już w 1234 r.,
a zatem przed lokacją miasta, w Brzegu osiadł jeden z najpotężniejszych zakonów średniowiecza- joannici (drugą komturię mieli w Łosiowie, posiadając szereg wsi wokół Lewina brzeskiego i Brzegu). Pod koniec wieku, około roku 1280, przybywają do miasta franciszkanie. Wkrótce natomiast, w pobliżu miasta, lokują się dominikanie, jak pisze prof. Krzysztof Kaczmarek z UAM w Poznaniu w swoim opracowaniu „Konwent dominikanów w Brzegu w XIV-XVI w.”: „(…)niemal u wrót miasta, istniał też założony około 1285 r. konwent w Lewinie Brzeskim.”. Dominikanie w Brzegu to lata 40. XIV w., kiedy to książę brzeski Bolesław III funduje klasztor. Nie mamy żadnych informacji, czy dominikanie lub franciszkanie przybyli do Brzegu ok. roku 1280, a mający swój klasztor w jednym z najstarszych zabytków miasta, w kościele św. Piotra i Pawła na Placu Młynów wzniesionym jeszcze w końcu XIII w., prowadzili swoje winnice. Z tego typu działalności znani byli cystersi, których w Brzegu nie było.
Z racji tematu opracowania skupimy swoją uwagę jednak na dwóch zakonach związanych z uprawą winorośli na Ziemi Brzeskiej, a czego świadectwem są poświadczone informacje kronikarskie.
Pierwszy z nich to wspomniany wyżej zakon joannitów osiadły w 1234 r. w Brzegu, a w Łosiowie w 1238 r. i uposażony przez księcia Henryka Brodatego w szereg uprawnień. Komturia (później tzw. Zuchthaus, a współcześnie dom towarowy przy ul. Długiej) w Brzegu mieściła się tuż przy powstałym w latach 1370-1417, na miejscu wcześniejszej świątyni, kościele św. Mikołaja należącym również o zakonu. Wedle przekazów rycerze-zakonnicy z komturii łosiowskiej mieli swoją uprawę winorośli na jednym z wzniesień Wału Łosiowskiego (przy drodze w stronę Zwanowic) na płn. od zabudowań komturii w Łosiowie (mieściła się ona tuż przy obecnym murze okalającym kościół św. Jana Chrzciciela, a wzmiankowany już w 1250 r. jako własność joannitów). Lokalna nazwa „Winnica” („weingarten”, „weinberg”) dla określenia tego miejsca żywa była jeszcze w XIX w. Nie wiemy jednakże nic więcej o prowadzonej przez nich uprawie, nie zachowały się na ten temat dokładniejsze zapiski. Może z czasem uda się ustalić okres funkcjonowania winnicy, choćby poprzez dokumenty z danin i innych należności uzyskiwanych przez rycerzy-zakonników w okolicznych wsiach, których szereg posiadali. Dokumenty łosiowskiej i brzeskiej komturii znajdują się w Pradze z powodu podległości przez wieki praskiemu przeoratowi. Więcej na temat joannitów na Ziemi Brzeskiej można znaleźć w opracowaniu ks. Kopija: https://swojegonieznacie.pl/services/1380/ .
Drugim zakonem, najbardziej istotnym z punktu widzenia naszych rozważań i przedstawiającym ciekawą i wyjątkową historię jest zakon antonianów (antonici), których do Brzegu sprowadził z Francji w latach 1313-1314 biskup wrocławski Henryk z Wierzbna. Otrzymali oni siedzibę i szpital do usługiwania chorym i podróżnym przy obecnej ul. Szpitalnej w Brzegu (tereny znane dzisiaj jako spółdzielnia inwalidów). Była to jedyna fundacja tego zakonu na Śląsku. Istotną wzmiankę o antonianach znajdujemy w zapiskach historycznych pod datą 1345 r., kiedy to książę brzeski Bolesław III nabył od nich ich dobra m.in. w rejonie Brzeskiej Wsi, gdzie teren pokrywały winnice i ogrody winne (patrz „Forum Brzeg”- „Winnice w Myśliborzycach”, str. 2). Ówczesna Brzeska Wieś (Briegieschdorf) znajdowała się w pobliżu murów miejskich od strony południowo-wschodniej, w sąsiedztwie Bramy Nyskiej ( skrzyżowanie obecnej ul. Piastowskiej z ul. B. Chrobrego i ul. Długą). Antonici rezydowali w Brzegu przez 200 lat, jednak nie mamy w ich przypadku również danych na temat areału i wydajności posiadanych upraw winnej latorośli na terenach Brzeskiej Wsi. Do tematu Brzeskiej Wsi i związanej z nią uprawy winorośl wrócimy w innym rozdziale.
Warto jeszcze wspomnieć, że uprawa winnej latorośli służyła w okresie średniowiecza nie tylko celom liturgicznym, co często jest podkreślane, a zatem miało istotne znaczenie w gospodarce lokalnych zakonów. Jak można przeczytać na stronach francuskich opracowań dotyczących reguł zakonnych, wino było używane wedle tych reguł zakonnych do częstowania gości i podróżnych, stąd też właśnie niektóre z nich prowadziły własne uprawy.

Część II
Winorośl mieszczańska


Historia uprawy winorośli w Brzegu i okolicy przez mieszczan i osoby z wyższych stanów miejskich mamy udokumentowaną w kronikach miejskich i dawnych opracowaniach. Poniższy rozdział to informacje sporządzone w całości i przetłumaczone przez Dziedzica Pruskiego, zatem publikuję je z moimi małymi wtrąceniami wytłuszczonym drukiem, w tym tymi, które opisują współczesne lokalizacje dawnych winnic i ogrodów winnych.
Najstarszą notę kronikarską o brzeskich uprawach znajdujemy w drugiej połowie wieku XIV., jak podaje opracowanie „Historyczne wiadomości lokalne o Brzegu i okolicach” autorstwa Karla Friedricha Schoenwaldera, wydane w Brzegu w roku 1845: „(…)W roku 1366 wzmiankowany jest ogród winny w pobliżu Bramy Opolskiej (obecne skrzyżowanie ulic Kamiennej, Bolesława Chrobrego, Dzierżona i Reja), a użytkowany przez miasto do spółki z winiarzem za połowę zbiorów, przy czym miasto dawało sam ogród oraz utrzymywało prasę do wina.(…)W tym samym roku opisane jest również powstanie drugiego ogrodu winnego, jednak bez podania bliższej lokalizacji. Inną wzmiankę znajdujemy pod datą 1378, kiedy to Katarzyna Goldschmied z Opawy przyjmuje na wychowanie syna zmarłego w Brzegu brata i żąda w zamian tylko pół marki z czynszu od ogrodu winnego, który matka wraz z ojczymem zobowiązani są mu (synowi) rokrocznie przekazywać. Z kolei w roku 1382 mieszczanin, niejaki Niklas Schönau, zastawia pod dług swój ogród winny, leżący w Brzeskiej Wsi (Przypomnijmy- ówczesna Brzeska Wieś/Briegieschdorf znajdowała się w pobliżu murów miejskich od strony południowo-wschodniej, w sąsiedztwie Bramy Nyskiej, tzn. w miejscu obecnego skrzyżowania ul. Piastowskiej z ul. B. Chrobrego i ul. Długą) .(…) Gdy w roku 1547 nadciągnął orszak księcia Jerzego II i jego małżonki Barbary Brandenburskiej, został on uroczyście powitany przez rajców, ławników, starszych i przysięgłych – na zielonym placu koło ogrodu winnego, przed miastem, na Ratajach (współczesna ul. Oławska, nadal zwana Ratajami), w zachodniej części miasta, a burmistrz Szymon Rokitha wygłosił mowę.(…)”
Innym miejscem uprawy, do którego wrócimy w osobnym rozdziale, a o którym wspomina Schoenwalder (w tłumaczeniu Dziedzica Pruskiego) było Winne Wzgórze (nazwa obecna do dzisiaj) w Myśliborzycach („Weinberg”), którego właścicielem w roku 1772 został nadleśniczy Süsselbach,”(…)a po nim nadleśniczy i królewski łowczy krajowy Magnus Leopold von Wedell(…).(…)W swoim opracowaniu Schoenwalder wspomina również o osiemnastowiecznych uprawach(…): „W czasach Fryderyka II, po wojnie 7-letniej, w naszych okolicach (…) z upodobaniem uprawiano winną latorośl(…)”. Wiemy, że”(…)w miejscu dawnego folwarczku Im Paradies („W raju”) założono nowy szynk – „Weinberg” („Winnicę”) (Na mapach francuskich z okresu oblężenia Brzegu w 1807 r. widoczne również jako „Weingarten” w miejscu obecnego skrzyżowania ulic Wita Stwosza, Łokietka i Fabrycznej, a która to ulica jeszcze przed wojną nosiła miano „Weinbergstrasse”).W roku 1777 z wydzielonych pól folwarku w Brzeskiej Wsi 9 morg przyznano bez opodatkowania z przeznaczeniem na winnicę dyrektorowi Arbeitshauzu (wspominane już późniejsze więzienie Zuchthaus przy ul. Długiej)(…)” Schultz’owi, którą to posiadał do swej śmierci w roku 1796. Więcej o tej uprawie znajdzie się w rozdziale o Brzeskiej Wsi (Briegieschdorf).
Do opisu mieszczańskich upraw możemy również zaliczyć informację pochodzącą z kroniki miejskie Lewina Brzeskiego „Die Roter Standbuch”. Pod datą 1809 r. znajdujemy nazwisko członka Rady Miasta Lewina Brzeskiego Vincenta, który prowadził wyszynk wina i posiadał winiarnię. Vincent to imię patrona winiarzy, św. Vincenta, zatem możemy wysnuć hipotezę, że winiarz pochodził z rodziny, w której tradycje winiarskie przechodziły z pokolenia na pokolenie.
  Temat: Spadać trzeba, Brygidki czekają!
mulder

Odpowiedzi: 3
Wyświetleń: 5848

PostForum: Historia   Wysłany: 2020-06-09, 08:45   Temat: Spadać trzeba, Brygidki czekają!
Forum zamiera, a kwitło kiedyś. Szkoda.
  Temat: Dawne odmiany winorośli.
mulder

Odpowiedzi: 171
Wyświetleń: 136930

PostForum: Historia   Wysłany: 2020-04-13, 07:03   Temat: Dawne odmiany winorośli.
Panie Julianie, dawno nie byłem na forum. Dziękuję za Pańskie miłe słowa. Myślę, myślę i może kiedyś coś wykluje się z tego, co Pan proponuje. Na razie mam opublikowaną prezentację o kultywarach Ziemi Brzeskiej i artykuł w Magazynie Winiarskim. Ale opowieść o brzeskim winiarstwie oparta na źródłach Marcina (dziedzica) byłaby czymś wyjątkowym. Może Ewa Liszka?
Wracając do moich kultywarów i starych metod prowadzenia, to przedstawiam nieco informacji o warsztatach prowadzonych w moim ogrodzie w lutym:
Wpisy z 1 marca.
https://www.facebook.com/winnicaviadrus/
  Temat: Księstwo brzesko-legnickie - mapki wszelkie
mulder

Odpowiedzi: 12
Wyświetleń: 11812

PostForum: Historia   Wysłany: 2019-11-01, 06:11   Temat: Księstwo brzesko-legnickie - mapki wszelkie
anthropos napisał/a:
mulder napisał/a:
Zdaje się, że ta Nysa była wielokrotnie przekraczana przez granice. Na mapie Wernera w granicach księstwa brzeskiego są jeszcze m.in. Radoszowice i Rzędziwojowice.
https://www.sbc.org.pl/dl.../261263/content
To raczej granica przekraczała Nysę, a nie odwrotnie. A co do wspomnianej mapy Wernera, to jest zupełnie inaczej, niż piszesz. Zarówno Radoszowice, jak iRzędziwojowice pozostawały po stronie niemodlińskiej.


Tak też napisałem, że Nysa była wielokrotnie przekraczana przez granice, choć przy swoich wylewach to i Nysa przekraczała granice ;) .
Rzędziwojowice i Radoszowice podpisane są jednak na części w polu przed czerwoną obwódką granicy, a sama granica sięga połowy drogi między Niemodlinem a Lewinem. Wychodzi na to, że Sarny Małe i Wielkie, Stroszowice, Oldrzyszowice są na tej mapie na terenie księstwa brzeskiego. Może niedokładność autora?
 
Strona 1 z 423
Skocz do:  

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group
Template BMan1Blue v 0.6 modified by Nasedo
Strona wygenerowana w 0,13 sekundy. Zapytań do SQL: 18
Nasze Serwisy:









Informator Miejski:

  • Katalog Firm w Brzegu