Julian Mazur - 2018-12-01, 16:38 Temat postu: Z Chin do Brzegu Sprowokowany poszukiwaniami w poprzednim poście chińsko-niemiecko-brzeskich śladów, jak dotąd rachitycznych, przypomniałem sobie panią Aniśkowicz, mieszkającą ponad pół wieku temu przy ulicy Hanki Sawickiej, którą znała moja mama. Od niej wiedziałem, że pani Aniśkowicz z rodziną z Mandżurii przyjechała, chiński język zna. Była dobra, tłumaczyła małemu chłopcu napisy na chińskich znaczkach. Wspominała o Szanghaju, gdzie, jak mi się wydawało, w konsulacie nauczycielką angielskiego była. Po kilkunastu latach mówił mi z szacunkiem o ich brzeskiej rodzinie, najwięcej o panu Aniśkowiczu, ksiądz Jerzy Bogusiak ze Skorogoszczy, nadzwyczaj dla idei ekumenii w Polsce zasłużony, przyjaciel biskupa, a potem metropolity Bazylego. Może ta informacja zachęci kogoś, by iść tropem także polskich ścieżek do Brzegu, jeszcze do uratowania, niezabezpieczonych w berlińskich archiwach. W tym samym domu mieszkał chłopiec, z którym chodziłem do szkoły, który wraz z rodziną przyjechał do Polski z Argentyny. Nikogo te polskie ścieżki do Brzegu nie obchodzą? PS. http://www.przegladprawos...?id_n=1070&id=8 post mortem - 2018-12-01, 19:53 Jak nie obchodzą? W Brzegu na przykład żyją ludzie, którzy w słusznie minionych czasach uciekali z Syberii do Indii chociażby i nadal mogą o tym opowiadać, ale nikt nie chce pytać. A czy poprzedni post był "Rachityczny"? - według mnie nie.. pzdr. Julian Mazur - 2018-12-01, 20:37 Jeśli Ci uciekinierzy z Syberii do Indii nie byli wtedy dziećmi, to dzisiaj muszą mieć blisko 100 lat. Mogą w każdej chwili umrzeć i z nimi umrze ich opowieść nieusłyszana. Albo Pan sam do nich pójdzie, bo najwyraźniej Pana to obchodzi, albo da mi znać, gdzie ich szukać. Mam blisko pod siedemdziesiątkę, nie mieszkam w Brzegu, ciężko chory jestem, ale pojadę i zrobię co należy, żeby ich opowieści nie poszły do grobu. To są sprawy pilniejsze niż dywagacje o rodzaju kruszcu China-Denkmünze |
