Franco Zarrazzo - 2006-08-07, 08:17 Temat postu: Ryszard Szociński - Poeta Bieszczadu Ur. 1959. Od 1970 mieszka w Bieszczadach. Autor kilku tomików, laureat wielu nagród. W pamiątkarskim kiosku w Cisnej sprzedaje /to chyba już nieaktualne/ turystom dusiołki na wszelakie szczęście oraz dobre słowo, a zaplecze jego kiosku, to prawdziwy salon literacki, gdzie czyta się poezje i rozmawia o poezji. Spotkałem go w 2004 w Bieszczadach kilkukrotnie, zakupiłem dwa tomiki jego wierszy, zebrałem pamiątkowy wpis na stronie tytułowej. Wszechobecność jego osoby przedstawiam zdjęcie wykonane w barze "Siekierazada" w Cisnej, gdzie zupełnie przypadkiem zaszczycił swoją obecnością kadr poniższej fotografii /to ten stojący gość na drugim planie:)/: TUTAJ JEST FOTO RYŚKA A tu jest link do stronki o nim /KLIKNIJ/ Bez wyszukanych za bardzo metafor przelewa on na papier proste myśli i uczucia, a z emocjami wyrażanymi przez podmioty lirycne jego wierszy dość często się utożsamian. Otwiera się przed nami pejzaż odciętego od cywilizacji zakątka świata. Magiczne miejsce pełne dziwaków /z naszego punktu widzenia/, outsiderów, ludzi żyjących w warunkach. o ktorych niejednemu z nas nawet by się nie śniło. Oto kilka jego wierszy z tomików "Wiatrem z połonin" i "Jako ptaki Bieszczadu": Spowiedź Bogdana, łaziora bieszczadzkiego - rzeźbiarza, który w niejedną Chrystusową głowę wbijał kolczasty drut tną ją wcześniej ostrym dłutem
może jestem p i e r d o l n i ę t y a ręce moje brudne sa od brudu ale płaczę Ci Panie serce moje jest czyste i nigdy nie skalało się niemiłością tak mi dopomóż po sam kres Amen Franco Zarrazzo - 2006-08-07, 08:23 Jędrkowi Połoninie, który odfrunął
i gdzie ty teraz Jędrek gdzie Cię poniosły dusioły śnieg u nas tęgi łanie z gór zeszły w połoninach prześmiewa się Pan Bóg tańcząc słońcem w śniegu i gdzie Ty teraz Jędrek zetlałym sianem parskają konie ciemno-grzwye czarno-grzywe Twoje-niczyje gdzie Ty teraz Jędrek byczysz się na boskiej połoninie byczysz się stary byku w Twoim kapeluszu mnożą się robaki a sękate ręce płucze boże źródło siądź Jędrek z Panem do jednego ognia przygotuj kufel niebiańskiego piwa ja już tam idę jeszcze tylko trochę jeszcze tylko trochę Franco Zarrazzo - 2006-08-07, 08:26 dance makabre
tańczę ze smutkiem duszy mojej do tańca gra mi Bies i Czad mojego ciała nic nie wzruszy i zobojętniał cały świat plątam się w tańcu odlatuję przede mną mgła a za mną czas umiałem kochać dziś nie umiem jestem jak chmura lub to głaz tańczę a żal na werblu gra śmieje się ze mnie czas idiota bo tak mi blisko jest do dna a ręki nikt mi już nie poda lub to wyciągnie do mnie rękę pełną kielicha i rozpaczy poda pomyśli jestem dobry i cały świat niech to zobaczy Franco Zarrazzo - 2006-08-07, 08:27 może mi kilka daruje Pan lat
bym mógł ocalać swoją duszę być może inny będzie świat gdy w wieczność samotnie wyruszę gdy już nakarmię swoje ego galaktyk i harmonii pyłem i Głos usłyszę ten dlaczego na ziemi między wami byłem to skłonię przed Nim czoło dumne podam swą duszę pełną strachu i po raz drugi jeszcze umrę by zostać na wszechświata dachu Fundacja K.I.S. - 2018-03-25, 21:38
Wiadomość od Jana Dareckiego - bieszczadzkiego pustelnika:
A Bieszczadzkie Janioły prowadzą Go na Niebiańskie Połoniny. Jamen. |
