Forum Brzeg Forum miasta Brzeg. (ISSN 1869-609X) Uczucia - Związki na odległośc swiezak - 2006-05-28, 23:59 Temat postu: Związki na odległośc Jak sądzicie, czy kilometry dzielące dwie osoby to duża przeszkoda.I czyzawsze jest to zalezne od ilości tych kilometrow? wiadomo że im dalej tym trudniej,ale jak się okazuje czasem nawet 40 kilometrow to przeszkoda nie do przeskoczeni A przeciez chciec to moc!!!??? egejta - 2006-05-29, 00:07 Wedlug mnie nie jest to zadna przeszkoda, szczegolnie jezeli mowimy o 40 km... prosze Cie...jesli komus naprawde zalezy to taki blahy powod nie powinnien go powstrzymywac. w zyciu trzeba byc odwaznym i zdecydowanym. draq - 2006-05-29, 00:29 No tak, ale jeżeli się długo nie widzicie to albo w was uczucie rośnie, albo zanika :(nistesty tak jest. Jest napewno mniej tematów do rozmów. Nie wiecie jak zachowujecie sie na codzień w skoplikowanch systuacjach, a więc większość minusów. Ja jednak sądzę że takie związki mają szanse, ale tylko wtedy jeżeli na będzie zależało ( no i naszej sympatii też:D) dreyfus - 2006-05-29, 01:21 Nie zgodzę się z Tobą draq. Związki na odlęgłość nie mają przyszłości. Wytrwać można ale nie wiecznie. Człowieka zaczyna dopadać zwątpienie, zaczyna rozmyślać bez przerwy co też właśnie ukochany/a robi w danej chwili. Częste rozmowy telefoniczne, kłótnie, upierdliwe pytania do momentu aż jedna z osób stwierdzi że druga próbuję bez przerwy ją kontrolować. Po pewnym czasie nasza druga połówka zaczyna nam się wydawać jakaś obca, nieznana. To smutne ale prawdziwe! Ale oczywiście od każdej reguły bywają wyjątki. Dużo zależy od nas samych. Jak mocna jest nasza miłość, na ile jesteśmy się wstanie poświęcić i jak bardzo jesteśmy wytrwali. Devon - 2006-05-29, 07:35 dreyfus napisał/a: Związki na odlęgłość nie mają przyszłości. no z tym to się zgodze ale co do tych 40km to wsiąśc w pociąg czy autobus godzinka jazdy i na miejscu. Inez - 2006-05-29, 07:52 To czy związek na odległość ma szansę przetrwać zależy tylko i wyłącznie od tych dwojga ludzi, a ilość km nie odgrywa tu większej roli Mnie i moją drugą połówkę przez 3 lata dzieliło 120 km, potem przez 2 kolejne latka 40 km i wytrzymaliśmy. Oczywiście były wzloty i upadki, nawet "separacja", ale nigdy kłótnie ani próby kontrolowania. To zależy od charakteru obojga. My jesteśmy ze sobą od 16 lat i jakoś nigdy się nie kłóciliśmy, niczego sobie nie wypominaliśmy, bo podstawą udanego związku jest rozmowa. Tego się trzymamy Pozdrawiam wszystkich będących w związkach na odległość i trzymam kciuki za ich przetrwanie gosiaczek86 - 2006-05-29, 09:40 powodzenie zwiazku na odleglosc zalezy od tych dwoch osob, napewno musi byc duzo zaufania do siebie. pytania i kontrola wtedy nawet nie wchodzi w gre szczegolnie kiedy te osoby sie spotykaja pragna tylko byc ze soba ( przynajmniej ja to przezylam) nie bylam ciekawa co robila moja druga polowka bo wczesniej powiedzial mi czym sei zajmuje i jak spedza dni. dla jednych moze taki zwiazek nie przetrwac ale czesto nawet milosc wygrywa z wiekszymi odleglosciami. krazy777 - 2006-05-29, 10:54 A co powiecie na 1700km? Inez - 2006-05-29, 10:58 krazy777 napisał/a: A co powiecie na 1700km? Tak jak napisałam wyżej: ilość km nie ma znaczenia Znam pary czy wręcz małżeństwa, które dzieli wiele granic (terytorialnie do tego podchodząc), a mimo tego są szczęśliwe i wytrwałe w swoich uczuciach draq - 2006-05-29, 15:55 Wszystko załeży od miłości i zakochanych. Choć nie zawsze są bo dla nie których miłość a zauroczenie to to samo, i przez takich ludzi cierpimy Ja nie wiem czy dałbym radę, mam 15 lat więc myśleć o małżeństwie to nie moja broszka. Nie zgadzam się z Tobą INEZ nie każdy dystans jest do pokanania. Wiem, że napewno odpowiesz i jak ktoś już to kiedyś napisał wytoczysz cięzkie działa Inez - 2006-05-29, 18:04 draq napisał/a: Nie zgadzam się z Tobą INEZ nie każdy dystans jest do pokanania. Wiem, że napewno odpowiesz i jak ktoś już to kiedyś napisał wytoczysz cięzkie działa Dziś nie wytoczę, nie w tym temacie. Mówimy o miłości, o uczuciach, o czymś, czego się nie zmierzy i co jest piękne, bo niepowtarzalne. Nie ma 2 takich samych uczuć, jak i identycznych 2 związków. Dlatego właśnie jedne związki przetrwają tysiące km, a inne nie potrafią się utrzymać na tym samym podwórku. Taka jest właśnie miłość Ps. Mam nadzieję, że to marne działo Cię zadowoli Pozdro Emi - 2006-05-29, 18:21 związki na odleglość mają szanse na przetrwanie i to bardzo duże, tylko ta tesknota... ale co nas nie zabija, to nas wzmacnia draq - 2006-05-29, 21:09 Podeszłaś do sprawy bardzo poważnie. Takie działa zadowalają mnie A co do miłość masz racje jest nie przewidywalna, ale czasami warto jej unikać Inez - 2006-05-29, 21:18 draq napisał/a: A co do miłość masz racje jest nie przewidywalna, ale czasami warto jej unikać Ogólnie nie jestem dobrą osobą do wypowiadania się na temat miłości, ale teraz to ja się z Tobą zgodzę Wiem, że trzeba jej unikać tak jak i mnie. Złamałam tyle serduszek, że jak sobie o tym pomyślę chce mi się płakać. A najgorsze jest to, że nie chciałam draq - 2006-05-29, 23:41 Taakie są kobiety niby nie chcą a to robią. Sądze że tym postem podpadne u kobiet misiek - 2006-05-30, 11:01 POPIERAM ZWIAZKI NA ODLEGLOSC a tak powaznie to moim zdaniem napewno ciezej jest byc a zarazem fizycznie nie z 2 polowka Pewnie wielu z was pomysli ze nie napisalem nic nowego ale jak sie kogos kocha to nie sa wazne te kilometry tylko czas ktory jest wam dany kiedy jestescie razem Mozna go nawet milej spedzic niz spotykanie sie dzien w dzien bo nie wkrada sie nuda w pewnym momecie:oops: sachmet - 2006-06-26, 12:42 ja mimo wszystko jestem przeciw. Znam osoby, ktore sie tak wiazaly - coz.. nic z tego im nie wyszlo. Mozliwe, ze sa rowniez udane zwiazki - ja po prostu takich nie znam Jakkolwiek- zycze powodzenia Devon - 2006-06-26, 12:44 Jak się kocha to się wytrzyma ! czytajcie na sympatia.pl Marek Kajdas - 2006-07-12, 12:06 Temat postu: Re: Związki na odległośc swiezak napisał/a: Jak sądzicie, czy kilometry dzielące dwie osoby to duża przeszkoda.I czyzawsze jest to zalezne od ilości tych kilometrow? wiadomo że im dalej tym trudniej,ale jak się okazuje czasem nawet 40 kilometrow to przeszkoda nie do przeskoczeni A przeciez chciec to moc!!!??? Miałem znajomości na 300km, 100km, 50km. Nic nie wyszło z tego. Na pewno to zależy od kilku czynników w tym; czy jest prawdziwa miłość, zauroczenie, jaki jest stosunek do erotyki i światopogląd, wychowanie, wyznanie religijne (nie może się drastycznie różnić) i warunki materialne, mieszkaniowe. Te gaszą. Nie każdy jest zamożny. Tułać się PKS, pociągami to masakra. I co dalej? Kawiarnia, kino i domu, bo matka dziewczyny żarliwa katoliczka albo coś i nie można iść do nich... do faceta nie pojedzie, bo to "nie wypada". Katolikom żarliwym jest trudniej. Za to jeśli związek ruszy, to nierzadko trwa 60 lat Jeżeli obie strony są niezależne, mają swoje mieszkanka samodzielne to szanse zdecydowanie rosną, można poznawać się spokojnie. Najgorzej jeśli nie ma się gdzie spotykać tak naprawdę. Na wycieczkach związku nie da się zbudować. Niekiedy nie ma na nie czasu, pieniędzy. W sumie ja mam dosyć takich podchodów póki co. Nie zamierzam tego już poważnie traktować, lepiej postawić na budowanie przyjaźni. To ma sens. Internet pomaga poznawać ludzi, dawniej jeżeli ktoś siedział w domu, był jak w więzieniu. Teraz jesteśmy jakby jedną rodziną. Inez - 2006-07-12, 12:15 Mój mąż wyjechał na delegację, to tylko tydzień, ale tęsknie niesamowicie A co będzie jak Go jednak wyślą na tą 6 m-czną misję, która się szykuje? steve - 2006-07-12, 12:43 Marek Kajdas napisał/a: Jeżeli obie strony są niezależne, mają swoje mieszkanka samodzielne to szanse zdecydowanie rosną, można poznawać się spokojnie. Najgorzej jeśli nie ma się gdzie spotykać tak naprawdę. Na wycieczkach związku nie da się zbudować. Niekiedy nie ma na nie czasu, pieniędzy. W sumie ja mam dosyć takich podchodów póki co. Nie zamierzam tego już poważnie traktować, lepiej postawić na budowanie przyjaźni. To ma sens. Internet pomaga poznawać ludzi, dawniej jeżeli ktoś siedział w domu, był jak w więzieniu. Teraz jesteśmy jakby jedną rodziną zgadzam sie mój pierwszy post w tym temacie :p swiezak - 2006-07-12, 16:07 Marek Kajdas napisał/a: ja mam dosyć takich podchodów póki co. Nie zamierzam tego już poważnie traktować, lepiej postawić na budowanie przyjaźni. To ma sens. Internet pomaga poznawać ludzi A wierzysz w przyjazń damsko-męską,bo powiem ci szczerze że moim zdaniem zawsze któraś ze stron prędzej czy pózniej będzie chciała czegos więcej i po przyjazni... Chyba że tylko w necie,gdzie nie mają szansy na siebie patrzeć,dotykać się,widzieć emocje na twarzy i oczy które zawsze powiedzą im prawdę... MaRiO - 2006-07-12, 17:07 swiezak napisał/a: Marek Kajdas napisał/a: ja mam dosyć takich podchodów póki co. Nie zamierzam tego już poważnie traktować, lepiej postawić na budowanie przyjaźni. To ma sens. Internet pomaga poznawać ludzi A wierzysz w przyjazń damsko-męską,bo powiem ci szczerze że moim zdaniem zawsze któraś ze stron prędzej czy pózniej będzie chciała czegos więcej i po przyjazni... Chyba że tylko w necie,gdzie nie mają szansy na siebie patrzeć,dotykać się,widzieć emocje na twarzy i oczy które zawsze powiedzą im prawdę... Zgadzam się z powyższym, choć przyznam, że są wyjątki, które mimo wszystko potwierdzają regułę. Moim skromnym zdaniem odległość nie jest problemem - wszystko zależy od tego "czegoś" co iskrzy pomiędzy facetem a kobietą, jeśli działają na tych samych falach to nie ma takiej przeszkody, której nie potrafiliby pokonać, przeskoczyć, wspólnie przezwyciężyć. kzaw - 2006-07-12, 18:07 Moim skromnym zdaniem w tej kwesti wiecej zależy od dojrzałości osób niż od odległości, od tego na jakim sa etapie budowania wspólnej przyszłości. Miałem okazje być w takich związkach na odległość. Pierwszy raz mając 18 lat, moja wybranka miała wtedy 25. Ja Brzeg, ona Kraków. Ja uczeń, wolny ptak , ona pracująca konbieta z własnym M. Trwało to jakieś pół roku. P tym czasie stwierdziłem że nie ma sensu ganiać tyle kilometrów, jeszcze tyle przedemną. Zresztą tak naprawdę nie widziałem jakiejś dalszej naszej wspólnej przyszłości. Drugi taki związek na odległość to 16 miesięcy rozłąki. Ja 1200 km od Brzegu walczący za ojczyznę w dalekim kraju, moja księżniczka oczekująca na mnie. Inny czas inne podejście do życia, inne plany na przyszłość. I tak daliśmy radę(chociaż w tej sytuacji chyba więcej uznania dla Księżniczki) i jesteśmy sobie małżeństwem już prawie 4 lata. I mamy fajną córcię Monisię(zdjęcia na forum). I fajno jest. yasiu - 2006-07-12, 21:58 kzaw napisał/a: Pierwszy raz mając 18 lat, moja wybranka miała wtedy 25. Kzaw to ty niezły wiracha byłeś taka różnica wieków pogratulować Marek Kajdas - 2006-07-12, 22:14 swiezak napisał/a: wierzysz w przyjazń damsko-męską,bo powiem ci szczerze że moim zdaniem zawsze któraś ze stron prędzej czy pózniej będzie chciała czegos więcej i po przyjazni... Chyba że tylko w necie,gdzie nie mają szansy na siebie patrzeć,dotykać się,widzieć emocje na twarzy i oczy które zawsze powiedzą im prawdę... W necie tak właśnie jest. Rzadko zmienia się status. Zmiana to jest po czterech spotkaniach, a nie po jednym. Wniosek jest JEDEN. Spokojnie, powoli, związek na LATA, a nie na dni... zero seksu. To paradoksalnie śmieszne, jest the BEST. Śmieszne jest kiedy 20 letnia dziewczyna wylicza z iloma mieszkała facetami. Moge JEJ powiedzieć że grozi jej pomieszkanie jeszcze z wieloma. To juz jest od utraty dziewictwa. Dziewice to wspaniałe dziewczyny. Niestety mimo że jestem kawalerem, nie jestem prawiczkiem. Przepraszam. Nie będę kłamał. Mam 34 lata. Przyjaźń jest możliwa. Ja będę tego przkładem. steve - 2006-07-12, 23:20 yasiu napisał/a: kzaw napisał/a: Pierwszy raz mając 18 lat, moja wybranka miała wtedy 25. Kzaw to ty niezły wiracha byłeś taka różnica wieków pogratulować nawet pobil mnie zarcik Adyk - 2006-07-13, 08:20 Takie zwiazki mają szanse, prosty przyklad: Jakieś 7 lat temu kolezanka wyjechala do Hiszpani, poznala tam faceta (polaka ktory mieszka tam juz dlugo) i od tej pory są ze soba, jak najbardziej im sie układa, widuja sie przez 3 miesiace na wakacjach, przewaznie swieta, i czasama sa jakies "przypadkowe" spotkania. A jaka bedzie ich przyszlosc? są juz zareczeni, za jakis rok ślub, kolega przeprowadza sie do polski na stale (juz kjupil dom pod wroclawiem). Czy to jest wyjatek potwierdzajacy regule? nie wydaje mi sie. Sam mialem szanse byc z kim oddalonym o jakies 250 km. i wszystko bylo dobrze, niestety sie skonczylo ale nie przez odleglosc! A te 40 kilometrow to jest nic! widac komus jednak nie zalezy... Marek Kajdas - 2006-07-13, 08:25 Adyk napisał/a: A te 40 kilometrow to jest nic! widac komus jednak nie zalezy... To może być sporo, kiedy jest bieda, zrozum to wreszcie. Skomlikowany dojazd, brak kasy, samochodów po obu stronach. Brak własnych mieszkań, przekonania religijne. Nadmiar pracy, obowiązków. Setki przeszkód. Ciekawe gdyby policzyć udane związki na odległość z klęskami... Związki w ramach niewielkich odległości i ilość ślubów proporcjonalnie... Ilość rozwodów też warlike - 2006-07-13, 10:39 ja właśnie próbuje związek na odległość od wczoraj....zobaczymy 1,5 miesiąca bez Niej....damy rade co do przyjaźni damsko-męskiej to jest możliwa mam wiele koleżanek przyjaciółek i łączy nas tylko to nic więcej.... kzaw - 2006-07-13, 12:26 steve napisał/a: yasiu napisał/a: kzaw napisał/a: Pierwszy raz mając 18 lat, moja wybranka miała wtedy 25. Kzaw to ty niezły wiracha byłeś taka różnica wieków pogratulować nawet pobil mnie zarcik Panowie cóż moge powiedzieć, ma się ten urok osobisty. A tak wogóle to był mój pierwszy poważniejszy związek na odległośc. O takich miejscowych wczesniejszych to nie wspominam. yasiu - 2006-07-13, 17:09 kzaw napisał/a: O takich miejscowych wczesniejszych to nie wspominam. Normalnie nie wierzę że mamy takiego Kasanowę na forum. Inez - 2006-07-13, 19:20 yasiu napisał/a: Normalnie nie wierzę że mamy takiego Kasanowę na forum. Przecież widziałeś Go, nie można Mu się oprzeć Rozkłada kobiety na łopatki jednym puszczonym oczkiem i bierze co zechce szkodnik - 2006-07-30, 11:30 Hi Jeśli chodzi o związki na odległość to róznie jest z tym. Ale nie wydaje mi się że od razu można stwierdzić że nie mają sensu. Osobiście znam kilka par które miały do siebie po 300km i w chwili obecnej są już małżeństwami. A za dwa tygodnie kolejna moja znajoma bierze ślub z facetem którego poznała na sieci i też sporo ich dzieliło. Ale żeby nie było zbyt kolorowo do końca to muszę stwierdzić że znam też osoby którym się nie udało. Więc bywa różnie, jak to w życiu A tak BTW lekki off :0 Witam wszystkich użytkowników forum mirada - 2006-09-03, 09:22 Słuchajcie, nie liczy się odległość tylko uczucie! W dobie internetu, telefonów komórkowych...kiedyś to mogł byc problem ale teraz? No oczywiście i tak najważniejsza jest fizyczna bliskość ale są to jakieś ułatwienia... Z moim chłopakiem przez trzy lata widywałam się raz na miesiąc - 250 km różnicy..i co? teraz mieszkamy razem... Myślę, że dla chcącego nic trudnego, jeśli to jest naprawdę to, to odległość nie zrobi różnicy. Jasne, ominęło nas wiele...wyjścia do kina, randki, spacery...bo gdy juz się spotykaliśmy, to byliśmy ze sobą 24 godziny na dobę ale to też ma swój urok Kaspersky - 2006-09-03, 17:32 POPIERAM !! Sceptyków odsłyam do życia codziennego; bo tam tez nie zawsze wszystko wychodzi jak należy. halba - 2006-10-10, 17:15 reaktywacja! bo fajny temat według mnie tzw. "związek na odległość" może przetrwać pewną próbę czasu, ale napewno nie jest dobrym rozwiązaniem na dłuższą metę... jak poznałam mojego kiedysiejszego wybranka, to akurat był w wojsku - rok ze spotkaniami raz lub dwa razy w miesiącu albo i czasem raz na dwa miesiące, to jeszcze można było znieść... ale gdyby miało to trwać dłużej, to już trzeba się poważnie zastanowić czego się oczekuje od danego związku - a nie zawsze się myśli o tak "dalekiej" przyszłości jak tu już pisało kilka osób, to, rzecz jasna, wszelkie kontrole odpadają, bo jak to tak jednak z czasem wkrada się taka mała "zazdrość" i podejrzliwość, co też tam porabia nasz partner życiowy i czy aby koledzy/koleżanki, to tylko koledzy/koleżanki... ja nie miałam robionych jakichś wyrzutów za spotkania towarzyskie typu "piwko z kolegami", ale za to mój wybranek w sposób "delikatny" dawał mi do zrozumienia, że doprowadzam go tym do pasji szewskiej [ ] i np. notorycznie roztrzaskiwał kolejne telefon (gdy tylko dostał wiadomość głoszącą "bawię się dobrze"), narąbywał się (standardowa procedura ) i robił głupoty, "pod wpływem" lub i bez wpływu, typu - pobił kogoś lub sam sobie działał na szkodę prowokując różne zdarzenia... przykład z życia związku odległego -> mój brat i jego małżonka. poznali się w Brzegu, ale później się "rozjechali" [ ] - ona do Warszawy, on u nas, w opolskim i tak sobie żyli jako małżeństwo i wcześniej narzeczeni, łącznie ok. 6 lat widywali się po kilka dni raz na jakiś czas, tj. raz miesiąc, dwa albo czasem pół roku... część rodziny już robiła zakłady kiedy rozwód i takie tam bo: "jak to tak, żeby małżeństwo nie żyło razem" - no widać całkiem normalnie dopiero w tym roku, w lutym brat wybył do swej ukochanej pozostawiając daleko za sobą włościa rodzinne i wszyscy są zadowoleni, bo: "to takie udane małżeństwo" hehe... jedno z gorszych, to też poddać się opinii i niektórym poradom ludzi postronnych, którzy wciskają swoje trzy grosze z gadkami typu: "jaki to ma sens", "skąd wiesz co on/ona tam robi" i inne tego typu wpierdzielanie się w nie swoje sprawy bo jak jest miłość - to jest zaufanie i jest w wiara w jej sens. ło matko, cóż za refleksja - lirycznie! swiezak napisał/a: A wierzysz w przyjazń damsko-męską,bo powiem ci szczerze że moim zdaniem zawsze któraś ze stron prędzej czy pózniej będzie chciała czegos więcej i po przyjazni... Chyba że tylko w necie,gdzie nie mają szansy na siebie patrzeć,dotykać się,widzieć emocje na twarzy i oczy które zawsze powiedzą im prawdę... osobiście w przyjaźń damsko-męsko nie wierzę albo inaczej - owszem wierzę, ale tylko w stałym związku między partnerami, inne przypadki to pic na wodę fotomontaż, a wiem co mówię bo prędzej czy później "coś" się zmienia i wykoleja - w ogóle to jest to bardzo sporna kwestia... i zawsze zdania będą podzielone. no... chyba, że "przyjaźń" przez internet, hehe, tylko wtedy pozostaje jeszcze kwestia tego czy to może być nazwane przyjaźnią ale i tak wkrada się zawsze ta lekka nutka fascynacji JurijPawlowicz - 2006-10-10, 17:47 A czy liczą się związki syna z rodziną? Bo jeśli tak, to ja właśnie żyję na takim rozpadzie familijnym- wyjeżdżąjąc do Holandii zostawiam moją familię w Brzegu. Pomijając to, że znajomych też opuszczam Makowa Panienka - 2006-10-25, 11:22 Według mnie jest to przeszkoda..:( A Według moich rodziców..nie ;] Moja mama mieszka we włoszech juz rok czasu przyjezdza do domu co pol roku..albo raz na rok..czesciej my odwiedzamy Italię i spyatalam rodziców kiedys co o tym sądzą..tato powiedział ze woli by mama mieszkala z nami ..ale wie jak zarabia sie w polsce..:( Mama tęskni za domem..ale jest zaparta, i dązy do celu..wlochy to bylo jej marzenie i zrealizowala je jak wieszkosc swoich planów..doszlam do wniosku ze moi rodzice sa dla siebie stworzeni..Polska-Włochy no trochę jest.. 14 listopada będa obchodzić swoje 25 lecie ( imprezka sie szykuje ) smooth - 2006-10-25, 11:31 Jak zawsze wszystko zależy od 100 tyś, róznych rzeczy więc i 100 tyś różńych przypadków można wymienić, w tym wyraźnie należy zaznaczyć dwie kategorie..pierwsza kiedy osoby poznając się są od siebie oddalone..a druga kiedy (tak jak w przypadku Roksanki) są skazani na rozłąke powstałą juz w trakcie związku... i w sumie obu przypadkach chodzi zupełnie o co innego... Choć jeśli chodzi o związki na odległość mam tam jakieś złe doświadczenie to napewno nie będe generalizował, że nalezy je z góry przekreslać..choć bywa, że ludzie się kierują taką zasadą : "związek na odległośc mi nie wyszedł = związki na odległość są be" gosiaczek212 - 2006-10-29, 14:51 Ja kiedys byłam w związku na odległośc 50km i było ok. No czasami zdarzało sie ze było to dla mnie uciazliwe, ale jesli sie kogos kocha naprawde to nie ma dla mnie czegos takiego jak "odległość" i nie uważam tego za problem. Znam wiele osób , ktore ten problem pokonali i są juz po ślubie. Necia - 2006-10-29, 17:18 Ja osobiście znam kilka par które są w takich związkach, i jedną która jest już po ślubie. Dlatego też uważam ich takie związki owszem są dobre, ale jeśli tylko osoby są sobie wierne i sobie ufaja, bo zaufanie jest podstawą takiego zwiazku. A ponieważ są osoby które nie nadaja sie do takich zwiazków, gdyż uważają, że czego oczy nie widza tego sercu nie żal, (uwazam, że takie podejscie jest bardzo złe bo rani się druga ososbe) dlatego trzeba najpierw poznac tą osobe z którą decyduje sie być na odległość, ale jak ludzie są fair wobec siebie to taki zwiazek ma przyszłość myszka - 2006-10-29, 19:27 Mam koleżankę która ma chłopaka dośc daleko i widza sie bardzo żadko jak już to dwa razy w miesiącu ale oboje są bardzo szczęścliwi i się kochają. Wysyłają do siebie codziennie pełno smsów i dzwonią. Odległośc nie jest żadną przeszkodą dla osób, które się kochają i wiem to też sama po sobie. Mój facet jest teraz w wojsku i rzadko kiedy się widzimy NieuczesanyMotyl - 2010-10-24, 14:07 Również swego czasu miałam sceptyczne podejście do tej kwestii. Teraz myśle, że KTOŚ konkretny dzieląc połówki 'owoców' i rzucając je w róznych kierunkach nie chciał by pousychały z samotności, ale by odnalazły się. Dlatego też miłości bez względu na kilometry mówię TAK. Czasami jest ciężko, ale mam świadomość, że będę szczęśliwa. Potrzeba wytrwałości... smooth - 2010-10-24, 14:24 Jeszcze przyjdzie czas kiedy miłość na odległość stanie się elementem naszego własnego mikromarketingu. Miłość w innym mieście -> to inne miasto -> to nowe możliwości i wyzwania, nowy potencjał rynku pracy:)

Powered by phpBB modified by Przemo © 2003 phpBB Group